بیماری کرون از علائم تا درمان ژانویه 23, 2023 بیماری کرون و کولیت اولسروز از بیماری‌های التهابی دستگاه گوارش هستند که در این مطالب می‌خواهیم ببینیم بیماری کرون چیست و علائم و درمان این بیماری را بررسی کنیم. بیماری کرون چیست؟ بهتر است پیش از اینکه ببینیم کولیت روده چیست و با علائم بیماری کرون آشنا شویم ببینیم که اصلاً بیماری کرون چیست. بیماری کرون نوعی بیماری التهابی روده (IBD) است. این بیماری باعث تورم بافت‌ها (التهاب) در دستگاه گوارش می‌شود که می‌تواند منجربه درد شکم، اسهال شدید، خستگی، کاهش وزن و سوءتغذیه شود. التهاب ناشی از بیماری کرون می‌تواند نواحی مختلفی از دستگاه گوارش را در افراد مختلف درگیر کند؛ اما، معمولاً رودۀ باریک درگیر است. این التهاب اغلب به لایه‌های عمیق روده گسترش می‌یابد. بیماری کرون می‌تواند دردناک و ناتوان‌کننده باشد و گاهی ممکن است منجربه عوارض تهدیدکنندۀ زندگی شود. هیچ درمان شناخته‌شده‌ای برای بیماری کرون وجود ندارد؛ اما، درمان‌های موجود می‌توانند علائم و نشانه‌های آن را تا حد زیادی کاهش دهند و حتی باعث بهبود طولانی‌مدت و بهبود التهاب شوند. با پیگیری درمان بسیاری از افراد مبتلابه بیماری کرون می‌توانند عملکرد خوبی داشته باشند. آیا بیماری کرون باعث سرطان می‌شود؟ بیماری کرون یک بیماری التهابی است و به‌خودی‌خود باعث ایجاد سرطان نمی‌شود؛ بااین‌حال در طی زمان به‌دلیل وجود تغییرات التهابی، اگر درمان صورت نگیرد، می‌تواند منجربه بروز بدخیمی و سرطان نیز شود. در واقع بروز سرطان‌های گوارشی در افراد مبتلابه کرون بیشتر از افراد عادی است؛ اما، این بیماری کرون به‌خودی‌خود یک بیماری بدخیم نیست. کولیت روده چیست؟ حال ممکن است این سؤال برایتان پیش بیاید که کولیت روده چیست و چه تفاوتی با بیماری کرون دارد. کولیت اولسروز و بیماری کرون هر دو بیماری‌های التهابی روده هستند که در بسیاری ویژگی‌ها و علائم مشابه‌اند؛ اما، در موارد متعدد دیگری تفاوت دارند. برای پاسخ این سؤال که کولیت روده چیست باید گفت، در کولیت اولسروز تنها رودۀ بزرگ درگیر می‌شود و برخلاف بیماری کرون که لایه‌های عمیق بافت روده درگیر می‌شوند، در این بیماری لایه‌های سطحی رودۀ بزرگ درگیر می‌شوند. علائم سرطان کرون چیست؟ واژۀ سرطان کرون یک واژۀ غلط است که بسیاری از افراد از آن استفاده می‌کنند، بلکه واژۀ صحیح بیماری کرون است؛ چراکه کرون یک بدخیمی نیست و تنها یک بیماری التهابی است. بنابراین این سؤال که علائم سرطان کرون چیست یک سؤال غلط است و بهتر است به‌جای آن به این سؤال پاسخ دهیم که علائم بیماری کرون چیست. در بیماری کرون هر بخشی از رودۀ باریک یا بزرگ می‌تواند درگیر شود. در برخی افراد این بیماری فقط رودۀ بزرگ را درگیر می‌کند. علائم و نشانه‌های بیماری کرون می‌توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند. این علائم معمولاً به‌تدریج تشدید می‌یابند؛ اما، گاهی در بعضی افراد ناگهانی و بدون هشدار ظاهر می‌شوند. همچنین ممکن است دوره‌هایی از بیماری هیچ علامت یا نشانه‌ای وجود نداشته باشد و به‌اصطلاح بهبودی (remission) ایجاد شود. هنگامی که بیماری فعال است، علائم بیماری کرون معمولاً عبارت‌اند از: اسهال؛ تب؛ خستگی؛ درد و گرفتگی شکم؛ خون در مدفوع؛ زخم‌های دهان؛ کاهش اشتها و کاهش وزن؛ درد یا خون‌ریزی در نزدیکی یا اطراف مقعد. افراد مبتلابه بیماری کرون شدید ممکن است علائم خارج از روده را نیز تجربه کنند، ازجمله: التهاب پوست، چشم و مفاصل؛ التهاب کبد یا مجاری صفراوی؛ سنگ کلیه؛ کمبود آهن؛ تأخیر در رشد کودکان. علائم سرطان روده کوچک چیست؟ باتوجه‌به ارتباط بین بیماری‌های التهابی با سرطان روده بهتر است با علائم سرطان روده کوچک نیز آشنا شویم. علائم سرطان روده کوچک در افراد مختلف می‌تواند متفاوت باشد و بسیاری از افراد هیچ علامتی ندارند. با وجود این علائم سرطان روده کوچک می‌توانند شامل موارد زیر باشند: سوءجذب؛ خون‌ریزی گوارشی؛ مدفوع سیاه رنگ؛ کم‌خونی؛ کاهش اشتها و کاهش وزن توجیه‌نشده؛ تب؛ درد خفیف و ممتد طولانی‌مدت شکم. چه عواملی باعث ایجاد بیماری کرون می‌شوند؟ علت دقیق بیماری کرون ناشناخته است. پیش از این رژیم غذایی و استرس به‌عنوان عوامل اصلی بروز بیماری کرون مورد ظن بودند؛ اما، اکنون پزشکان می‌دانند که این عوامل ممکن است باعث تشدید بیماری کرون شوند و باعث ایجاد بیماری نمی‌شوند. عوامل متعددی در ایجاد بیماری کرون نقش دارند، ازجمله: سیستم ایمنی. این امکان وجود دارد که یک ویروس یا باکتری باعث بیماری کرون شود. بااین‌حال دانشمندان هنوز چنین محرکی را شناسایی نکرده‌اند. هنگامی که سیستم ایمنی بدن شما سعی می‌کند با یک میکروارگانیسم مهاجم یا محرک‌های محیطی مبارزه کند، یک پاسخ ایمنی غیرمعمول باعث می‌شود که سیستم ایمنی به سلول‌های دستگاه گوارش نیز حمله کند؛ وراثت. بیماری کرون در افرادی که اعضای خانواده مبتلابه این بیماری هستند شایع‌تر است؛ سن. بیماری کرون در هر سنی ممکن است رخ دهد؛ اما، اکثر افرادی که به بیماری کرون مبتلا می‌شوند قبل از سن 30 سالگی تشخیص داده می‌شوند؛ نژاد. اگرچه بیماری کرون می‌تواند هر گروه نژادی را تحت تأثیر قرار دهد، سفیدپوستان در معرض بیشترین خطر هستند؛ به‌ویژه افرادی که نژاد یهودی اروپای شرقی (اشکنازی) دارند. بااین‌حال بروز بیماری کرون در میان سیاه‌پوستان ساکن امریکای شمالی و بریتانیا در حال افزایش است؛ سابقۀ خانوادگی. اگر یکی از بستگان درجه یک مانند والدین، خواهر و برادر یا فرزندتان به این بیماری مبتلا باشد، در معرض خطر بیشتری قرار دارید؛ سیگارکشیدن. سیگارکشیدن مهم‌ترین عامل خطر قابل‌کنترل برای ابتلا به بیماری کرون است؛ داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی. این داروها عبارت‌اند از: ایبوپروفن، ناپروکسن، دیکلوفناک سدیم و… این داروها باعث بیماری کرون نمی‌شوند؛ اما، می‌توانند منجربه التهاب روده شوند که بیماری کرون را بدتر می‌کند. درمان بیماری کرون در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری کرون وجود ندارد. یکی از اهداف درمان پزشکی کاهش التهابی است که باعث ایجاد علائم و نشانه‌های شما می‌شود. هدف دیگر بهبود پیش‌آگهی طولانی‌مدت با محدودکردن عوارض است. گزینه‌های درمانی موجود برای بیماری کرون عبارت‌اند از: داروهای ضدالتهاب در درمان بیماری کرون داروهای ضدالتهاب اغلب اولین قدم در درمان بیماری التهابی روده هستند. این داروها عبارت‌اند از: کورتیکواستروئیدها؛ ۵-آمینو سالیسیلات خوراکی. این داروها معمولاً در بیماری کرون مفید نیستند. ۵-آمینو سالیسیلات خوراکی در گذشته بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفت؛ اما، اکنون تنها در موارد محدودی استفاده می‌شود. سرکوبگرهای سیستم ایمنی در درمان بیماری کرون این داروها علاوه بر کاهش التهاب، سیستم ایمنی بدن شما را هدف قرار می‌دهند تا مواد التهابی را کاهش دهند. برای برخی افراد ترکیبی از این داروها بهتر از یک دارو به تنهایی کار می‌کند. سرکوبگرهای سیستم ایمنی برای بیماری کرون عبارت‌اند از: آزاتیوپرین و مرکاپتوپورین. این داروها پرکاربردترین داروهای سرکوب‌کنندۀ ایمنی برای درمان بیماری التهابی روده هستند؛ متوترکسات. این دارو گاهی اوقات برای افراد مبتلابه بیماری کرون، که به سایر داروها پاسخ خوبی نمی‌دهند، استفاده می‌شود. برای عوارض جانبی باید به دقت تحت‌نظر باشید. داروهای بیولوژیک در درمان بیماری کرون این دسته از داروها پروتئین‌های ساخته‌شده توسط سیستم ایمنی را هدف قرار می‌دهند. انواع داروهای بیولوژیک مورد استفاده برای درمان بیماری کرون عبارت‌اند از: ودولیزوماب؛ آدالیموماب؛ اینفلکسیماب؛ اتانرسپت؛ ریسانکیزوماب. این دارو علیه مولکولی به‌نام اینترلوکین 23 عمل می‌کند و اخیراً برای درمان بیماری کرون تأیید شده است. سایر داروها در درمان بیماری کرون آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند میزان تخلیه فیستول‌ها و آبسه‌ها را کاهش دهند و گاهی اوقات آن‌ها را در افراد مبتلابه بیماری کرون بهبود بخشند. برخی از محققان همچنین فکر می‌کنند که، آنتی‌بیوتیک‌ها به کاهش باکتری‌های مضری که ممکن است باعث التهاب در روده شوند کمک می‌کند. علاوه بر کنترل التهاب، برخی داروها ممکن است به تسکین علائم و نشانه‌های شما کمک کنند. اما همیشه قبل از مصرف هرگونه داروی بدون نسخه با پزشک خود صحبت کنید. بسته به شدت بیماری کرون، پزشک ممکن است یک یا چند مورد از موارد زیر را توصیه کند: ضد اسهال. یک مکمل فیبر، مانند پودر پسیلیوم یا متیل سلولز، می‌تواند با اضافه‌کردن حجم مدفوع به تسکین اسهال خفیف تا متوسط کمک کند. برای اسهال شدیدتر لوپرامید ممکن است مؤثر باشد؛ مسکن‌ها. برای درد خفیف پزشک ممکن است استامینوفن را توصیه کند؛ ویتامین‌ها و مکمل‌ها. اگر مواد مغذی را به اندازۀ کافی جذب نمی‌کنید، پزشک ممکن است ویتامین‌ها و مکمل‌های غذایی را توصیه کند. منبع https://www.mayoclinic.org سوالات متداول در در درمان بیماری کرون [sc_fs_multi_faq headline-0=”h3″ question-0=”بیماری کرون چیست؟ ” answer-0=”بیماری کرون نوعی بیماری التهابی روده (IBD) است. این بیماری باعث تورم بافت‌ها (التهاب) در دستگاه گوارش می‌شود.” image-0=”” headline-1=”h3″ question-1=”کولیت روده چیست؟ ” answer-1=”در کولیت اولسروز تنها رودۀ بزرگ درگیر می‌شود و برخلاف بیماری کرون که لایه‌های عمیق بافت روده درگیر می‌شوند در این بیماری لایه‌های سطحی رودۀ بزرگ درگیر می‌شوند. ” image-1=”” headline-2=”h3″ question-2=”درمان بیماری کرون چیست؟ ” answer-2=”بیماری کرون هیچ درمان قطعی ندارد و داروها و درمان‌های موجود برای کنترل بیماری و تخفیف علائم مورد استفاده قرار می‌گیرند.” image-2=”” count=”3″ html=”true” css_class=””]
