درمان ناباروری جولای 11, 2023 درمان ناباروری ناباروری چیست؟ به عنوان ناتوانی زوجین در داشتن فرزند علیرغم حداقل 1 سال رابطه جنسی منظم و محافظت نشده تعریف می شود. حدود 15 درصد از زوج هایی که قصد بچه دار شدن دارند با این مشکل مواجه هستند. از هر 5 زوج، 1 زوج با این مشکل روبرو هستند. تقریباً در 20 تا 30 درصد از زوج های نابارور، مشکل تنها به مرد مربوط می شود. ناباروری مردان در اثر هر گونه مشکل در مراحل تولید و انتقال اسپرم مردانه به اندام تناسلی زن و پیوند با تخمک ذکر شده است. مشکلات اصلی را می توان بیماری های ژنتیکی، اختلالات هورمونی- کمبود، بیماری هایی که مانع تولید اسپرم سالم در بیضه می شود و اختلال در انتقال اسپرم برشمرد. این اختلالات به تنهایی یا به صورت ترکیبی می توانند باعث ناباروری مردان شوند. جدای از این موارد، عوامل زیادی مانند سیگار کشیدن، مصرف الکل، چاقی، استرس و اختلالات تغذیه ای در ناباروری مردان نقش دارند. تولید اسپرم چگونه اتفاق می افتد؟ در مردان، اندام تولید کننده اسپرم، بیضه ها در کیسه تخمک هستند. در بیضه سالم لوله هایی (لوله های نازک) وجود دارد. این لوله ها حاوی سلول هایی هستند که اسپرم تولید می کنند و سلول های سرتولی که آن ها را حمایت و تغذیه می کنند. اندامی به نام هیپوفیز در مغز به عنوان رسانای غدد ترشح کننده هورمون در بدن ما عمل می کند. با ترشح FSH (هورمون محرک فولیکول) تولید اسپرم و با ترشح LH تولید تستوسترون را تحریک می کند. تستوسترون موجود در بیضه یکی از هورمون های لازم برای تولید اسپرم است. اسپرم تولید شده در بیضه از طریق کانال های نازک بیضه به ناحیه ای به نام اپیدیدیم که در پشت بیضه قرار دارد می آید. اسپرم هایی که در اینجا بالغ می شوند و توانایی حرکت و لقاح را به دست می آورند با ترشحات پروستات در هنگام ارگاسم با ورود به پروستات از ناحیه کشاله ران پشت مثانه از طریق لوله ای به نام مجرای دفران خارج می شوند. حدود 65 تا 72 روز طول می کشد تا یک اسپرم سالم تولید شود. ناباروری مردان چگونه تشخیص داده می شود؟ برای تشخیص ناباروری مردان ابتدا به شرح حال زوجین گوش داده می شود. مدت زمان رابطه، تعداد دفعات با هم بودن، بیماری های مزمن بیمار از گذشته، جراحی ها، درمان ها، عملکرد ها و تمایلات جنسی، عادات (سیگار، الکل و غیره)، حرفه، کار و زندگی اجتماعی به طور کلی آموخته می شود. در معاینه فیزیکی بیضه ها بررسی می شود. وجود واریکوسل، اندازه- حجم بیضه، قوام ، آثار عمل قبلی (سابقه)، وجود بیماری عصبی، طول آلت تناسلی، محل غیر طبیعی دستگاه ادراری (هیپوسپادیاس، اپی اسپادیاس)، ویژگی های جنسی ثانویه و (مودار، بسیاری از شرایط مانند ساختار بدن، صدا، رشد کیسه ها و آلت تناسلی) با یک معاینه فیزیکی دقیق بررسی می شود. چگونه اسپرم را بشماریم؟ تست اسپرم چیست؟ این معاینه میکروسکوپی مایع منی است که پس از 3-5 روز پرهیز جنسی (یعنی بدون آمیزش یا خودارضایی) داده می شود. در طول فرآیند نباید از صابون یا روان کننده استفاده شود. کمتر از 3 روز یا بیشتر توصیه نمی شود. میانگین مقادیر در جمعیت توسط مطالعات اپیدمیولوژیک انجام شده توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) مشخص می شود. تصمیم گیری بر اساس یک نتیجه اسپرمیوگرافی و بررسی مقادیر اسپرمیوگرافی دوم در عرض 1 ماه و ارزیابی آن ها با هم دقیق تر خواهد بود. در تست اسپرمیوگرام مقادیر زیادی مانند مقدار کل (حجم)، تراکم و مقدار کل اسپرم، تحرک اسپرم (نسبت های تحرک به درصد)، شکل اسپرم (مورفولوژی)، وجود لکوسیت، اسیدیته (pH)، وجود فروکتوز وجود دارد. بررسی می شوند. به بررسی های اضافی نیاز دارید؟ اگر مقادیر اسپرم کمتر از مقادیر بحرانی خاص باشد، ممکن است نیاز به آزمایشات هورمونی و ژنتیکی و معاینات رادیولوژیک (سونوگرافی) اضافی باشد. آزواسپرمی چیست؟ این وضعیتی است که هیچ سلول اسپرمی در نمونه منی داده شده دیده نمی شود. در 1 درصد جامعه دیده می شود اما در 10-15 درصد زوج هایی که به دلیل بچه دار نشدن به ما مراجعه می کنند. برخی از بیماران آزواسپرمی تولید اسپرم ندارند یا کمتر ، در حالی که برخی تولید اسپرم کافی دارند اما به دلیل انسداد مجاری اسپرم (آزوپرمی انسدادی) اسپرم در مایع منی ندارند. درمان ناباروری مردان برنامه ریزی درمانی با توجه به مشکل مشخص شده پس از معاینات انجام می شود. واریکوسلکتومی میکروسکوپی در صورت وجود واریکوسل و درمان دارویی در کمبودهای هورمونی توصیه می شود. هورمون درمانی در ناباروری مردان دو هورمون مرتبط با تولید اسپرم در بیضه ها FSH و LH هستند که از غده هیپوفیز در مغز تولید می شوند. FSH سلول های سرتولی را در بیضه تحریک می کند و تولید اسپرم را تحریک می کند. LH سلول های لیدیگ را تحریک می کند و تولید تستوسترون را فعال می کند. این هورمون ها را می توان به صورت خارجی در درمان آزواسپرمی به دلیل تولید ناکافی اسپرم در بیضه یا در صورت عدم تولید هورمون از هیپوفیز (هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروئید) تجویز کرد. سندرم کلاین فلتر نیز گروه بیمارانی را تشکیل می دهد که از درمان های هورمونی سود می برند. این درمان ها با نظارت در پیگیری های 3-6-12 ماهه اعمال می شود. ویتامین ها، آنتی اکسیدان ها و مکمل های غذایی نیز برای حمایت از هورمون درمانی استفاده می شود. چه شرایطی بر کیفیت اسپرم تاثیر منفی می گذارد؟ زوج هایی که بچه می خواهند به چه نکاتی توجه کنند؟ اگرچه تولید اسپرم در مردان در هر سنی ادامه دارد، اما با افزایش سن، تعداد و کیفیت اسپرم کاهش می یابد. جدای از این، فرآیند تولید اسپرم تحت تأثیر بسیاری از عوامل محیطی منفی است. شناخته شده ترین آن ها قرار گرفتن در معرض دود سیگار (سیگار کشیدن مستقیم یا قرار گرفتن در محیط سیگار)، چاقی، استرس، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی (به ویژه برای کسانی که در صنعت رنگ کار می کنند)، کار در محیط های بسیار گرم (معدن، آهن-فولاد). ، کارگران حمام و سونا)، بیماری های مستقیم یا التهابی که به طور غیرمستقیم تأثیر می گذارد (اورکیت-التهاب تخمدان، اوریون، کووید-19، اورتریت- سوزاک، سل)، نارسایی تخمک، واریکوسل، تومور بیضه ،جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی می تواند باشد، شمارش کرد. زوج هایی که می خواهند بچه دار شوند باید به رژیم غذایی خود توجه ویژه ای داشته باشند، از استرس دور باشند، خوب استراحت کنند، ورزش کنند و از دود سیگار دوری کنند. بیشتربدانید:شش گزینه برای زوج های نابارور–پذیرش ناباروری–ناباروری ثانویه–سرطان دهانه رحم چیست؟–ناباروری مردان–ناباروری مردان چیست؟ روش های کمک باروری چیست؟ روش های کمک باروری برای زوج هایی که نمی توانند به طور طبیعی باردار شوند توصیه می شود. این درمان ها را می توان به عنوان تزریق اسپرم به رحم (تلقیح داخل رحمی؛ IUI)، درمان های تنظیم تخمک گذاری (القای تخمک گذاری) یا لقاح آزمایشگاهی (IVF؛ ICSI) و درمان های لقاح پیشرفته به حساب آورد. – واکسیناسیون انتقال اسپرم مرد به داخل رحم زن پس از تزریق هورمون و ترک خوردن است. بنابراین، تعداد بیشتری اسپرم و تخمک بدون مانع به هم می رسند و شانس لقاح افزایش می یابد. با این روش، میزان موفقیت ماهیانه حدود 15 درصد است و می توان آن را برای 3-4 ماه امتحان کرد. در زوج هایی که تعداد اسپرم آن ها کم است، می توان 3-4 جلسه را امتحان کرد، اما در صورت عدم موفقیت، باید IVF را امتحان کرد. -روش درمانی دیگر IVF (لقاح آزمایشگاهی) است که در بین مردم به روش لقاح آزمایشگاهی معروف است. با این روش تخمک گذاری با دارو تامین می شود و تخمک های بالغ با فرآیندی به نام OPU (جمع آوری تخمک) از بدن خارج می شوند. در شرایط آزمایشگاهی، جنین با تزریق اسپرم به تخمک (ICSI) ایجاد می شود. جنین های سالم در حال رشد انتخاب شده و به رحم مادر تزریق می شوند.
