زگیل تناسلی مردان

جولای 25, 2023

زگیل تناسلی مردان ؛ زگیل تناسلی که امروزه به یکی از عجیب ترین اختلالات جنسی تبدیل شده است، از شایع ترین بیماری های مقاربتی است.

زگیل تناسلی ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به عنوان کندیلوم نیز شناخته می شود. ضایعاتی که معمولا به صورت تاول های پوستی کوچک در داخل و اطراف ناحیه تناسلی ظاهر می شوند، اغلب نادیده گرفته می شوند زیرا باعث درد و خارش نمی شوند. اما این زگیل ‌ها که هم در مردان و هم در زنان دیده می‌شود، در صورت عدم درمان و پیگیری می ‌توانند باعث ایجاد بیماری‌ های جدی مانند سرطان رحم (سرویکس) در زنان و سرطان آلت تناسلی، مقعد و دهان در مردان شوند.

زگیل تناسلی که بسیاری از مردان دارای زندگی جنسی فعال با آن مواجه می شوند نیز پس از مدتی کیفیت زندگی جنسی و زندگی روزمره افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. به همین دلیل بسیار مهم است که قبل از انتقال ویروس HPV به دیگران در اسرع وقت توسط پزشک متخصص معاینه شوید و برای پیشگیری از بیماری های ناشی از ویروس HPV شروع به درمان کنید.

میزان زگیل تناسلی در مردان چقدر است؟

در نتیجه مطالعات انجام شده در سال های اخیر مشخص شده است که سالانه 250 هزار بیمار مرد با علائم کندیلوم وجود دارد. در مردان مبتلا به زگیل تناسلی ناشی از ویروس HPV، انواع ویروس HPV-6 و HPV-11 به طور کلی یافت می شود. این انواع ویروس از جمله انواع ویروس های رایج ویروس HPV هستند که باعث ایجاد زگیل تناسلی می شوند. در مطالعه دیگری که در سال‌های اخیر انجام شد، مشاهده شد که 40 درصد از زگیل‌های تناسلی در مردان از راه جنسی منتقل می ‌شوند و مشخص شد که این میزان در مردانی که همسرانشان علائم سرطان دهانه رحم مرتبط با ویروس HPV داشتند، بیشتر افزایش یافته است.

با این حال، اگرچه فراوانی انتقال ویروس HPV با توجه به سن در زنان متفاوت است، اما چنین وضعیتی در مردان مشاهده نشده است. به عبارت دیگر، اگرچه خطر ابتلا به ویروس برای زنان متناسب با سن است، اما خطر ابتلا به ویروس HPV برای مردان در همه گروه‌های سنی به یک میزان دیده می ‌شود.

مردان چگونه از بیماری زگیل تناسلی عبور می کنند، آیا زگیل به طور کامل برطرف می شود؟

مردی که به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) آلوده شده است معمولاً برای مدت معینی علائمی از خود نشان نمی دهد. از آنجایی که ویروس HPV نوعی ویروس است که می تواند برای مدت طولانی انکوبه شود، ظاهر زگیل تناسلی ممکن است بسته به نوع ویروس و سطح ایمنی فرد متفاوت باشد. به همین دلیل بیماری زگیل تناسلی در هر فردی سیر متفاوتی از خود نشان خواهد داد. با این حال، اکثر مردان آلوده به ویروس HPV در عرض 3 تا 6 هفته دچار کندیلوم می شوند. در حالی که این زگیل ها در برخی افراد زگیل های پرخطری مانند HPV-16 و HPV-18 هستند، اما ویروس های کم خطر مانند HPV-6 و HPV-11 هستند که باعث ایجاد زگیل تناسلی در برخی از بیماران می شوند.

هنوز هیچ درمانی برای حذف ویروس HPV از بدن مشخص نشده است. با این حال، مدت زمانی که ویروس ضایعه پوستی ایجاد می کند و در بدن زندگی می کند، به طور کلی به این بستگی دارد که آیا فرد هنوز با فرد مبتلا به ویروس HPV و مقاومت بدن در تماس است یا خیر. مطالعات نشان داده است که ویروس را می توان در عرض 6 ماه از بدن دفع کرد. در 75 درصد از بیمارانی که HPV تشخیص داده شد، مشخص شد که ویروس HPV پس از 12 ماه به طور کامل از بین رفته است. با این حال، این ممکن است از بیمار به بیمار دیگر متفاوت باشد. تا زمانی که ویروس از بدن خارج نشود، تشکیل زگیل تناسلی دوباره دیده می شود.

زگیل چگونه به مردان منتقل می شود و چگونه می توان شانس انتقال را کاهش داد؟

زگیل تناسلی ضایعات پوستی ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. برای اینکه زگیل تناسلی روی بدن ظاهر شود، فرد باید با فرد دیگری که حامل ویروس HPV است تماس جنسی داشته باشد. بنابراین زگیل تناسلی و ویروس HPV از جمله بیماری های مقاربتی هستند. این ویروس که می تواند از زن به مرد یا از مرد به زن دیگر منتقل شود، از راه واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل می شود. به همین دلیل، می توانید با رعایت نکات احتیاطی در حین رابطه جنسی، خطر انتقال را به حداقل برسانید.

راه های پیشگیری از زگیل تناسلی

استفاده از کاندوم لاتکس در طول رابطه جنسی

اجتناب از روابط جنسی مشکوک

رابطه جنسی تک همسری

اجتناب از آمیزش با شریک مبتلا به زگیل تناسلی

واکسیناسیون قبل از زندگی جنسی فعال برای پیشگیری از زگیل تناسلی بسیار مهم است.

تراشیدن ریش قبل از رابطه جنسی نیز یکی از عواملی است که خطر انتقال ویروس را افزایش می دهد. هنگام آمیزش با شریک ناقل ویروس HPV، خطر انتقال ویروس از مناطق بدون مو بیشتر است.

آیا کاندوم خطر سرایت را کاهش می دهد؟

برای انتقال زگیل تناسلی رابطه جنسی ضروری نیست. ویروس پاپیلومای انسانی نوعی ویروس است که از طریق تماس تناسلی و همچنین همزیستی قابل انتقال است. به همین دلیل، ویروس HPV می تواند از طریق اصطکاک به شریک جنسی منتقل شود. اگرچه کاندوم ها آلت تناسلی را تا ریشه می پوشانند، اما کشاله ران و قسمت های بالایی آلت تناسلی که در آن زگیل تناسلی دیده و منتقل می شود، در معرض دید باقی می مانند. به همین دلیل، ویروس HPV می تواند به افرادی که از کاندوم استفاده می کنند نیز منتقل شود.

با این حال، خطر انتقال ویروس در افرادی که از کاندوم بر اساس تماس جنسی کاملا محافظت نشده استفاده می کنند، کاهش می یابد. علاوه بر این، کاندوم یک روش پیشگیری بسیار موثر است که نه تنها از انتقال ویروس HPV، بلکه از سایر بیماری‌ های عفونی که می‌توانند باعث بیماری‌های بسیار جدی مانند HIV شود، جلوگیری می ‌کند که می‌ تواند از طریق مایع واژن منتقل شود.

بیشتربدانید:ناباروری مردان چیست؟–درمان ناباروری–درمان ناباروری مردان

آیا ختنه در برابر ویروس HPV و زگیل محافظت می کند؟

اگرچه در تفسیر ختنه و بیماری های مقاربتی تفاوت هایی وجود دارد، اما تحقیقات نشان داده است که ختنه یک اقدام موثر است. ختنه به عنوان محافظت در برابر بیماری هایی مانند HIV-AIDS که یکی از خطرناک ترین بیماری های جنسی در نظر گرفته می شود و همچنین ویروس HPV شناخته شده است. مطالعات انجام شده در مورد ختنه نشان داده است که بیماری های مقاربتی در مردان ختنه نشده بیشتر از مردان ختنه شده دیده می شود.

از آنجایی که پوست ختنه گاه در افراد ختنه نشده برداشته نمی شود، نازک شدن بافت سطح خارجی پوست و مخاط در سطح داخلی باعث تسهیل ورود باکتری ها و ویروس های جنسی به بدن می شود. به همین دلیل برداشتن پوست با عمل ختنه، ورود ویروس HPV و بسیاری از باکتری های دیگر به بدن را دشوار می کند.

چگونه می توان زگیل تناسلی را در مردان تشخیص داد و روش های درمانی آن چیست؟

اگرچه ویروس HPV با تست غربالگری HPV در زنان قابل تشخیص است، اما متاسفانه هنوز چنین آزمایشی برای مردان وجود ندارد. به همین دلیل، اولین تشخیص ویروس HPV در مردان معمولاً با ضایعات زگیل که در ناحیه تناسلی و اطراف آن ایجاد می شود، انجام می شود. پس از معاینه بیماری که با شکایت زگیل تناسلی به پزشک مراجعه کرده است، بسته به درخواست پزشک می توان پنوسکوپی را انجام داد.

در صورت وجود علائم زگیل تناسلی، پزشک ممکن است با گرفتن نمونه سواب از زگیل، آزمایش آزمایشگاهی را نیز درخواست کند. به این ترتیب فهمیده می شود که کدام نوع زگیل است. در صورت وجود کندیلوم در ناحیه مقعد می توان آنال اسمیر را انجام داد. درمان بیمار مبتلا به ویروس HPV و زگیل تناسلی ممکن است با توجه به علائم بیمار و توصیه های پزشک متفاوت باشد.

بیشتربدانید:پذیرش ناباروری–ناباروری ثانویه–ناباروری مردان

اطلاع رسانی و افزایش آگاهی بیمار

از آنجایی که هیچ روش درمانی قطعی برای حذف ویروس HPV از بدن وجود ندارد، بسیار مهم است که بیماران نسبت به این ویروس هوشیار باشند و آگاهی خود را از سیر بیماری افزایش دهند. شرکای مبتلا به ویروس HPV باید با هم درمان شوند. اگر یکی از افراد تحت درمان قرار نگیرد، زگیل تناسلی عود می کند زیرا تماس با ویروس ادامه می یابد. تا زمانی که ویروس در بدن وجود داشته باشد، زگیل تناسلی می تواند دوباره ظاهر شود. به همین دلیل یکی از مهم ترین شرایط درمان زگیل تناسلی است که بیماران در حین رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنند، معاینات منظم داشته باشند و طبق دستور پزشک از داروهای خود استفاده کنند.

روش های درمان دارویی

در روش درمانی طبی که یکی از روش های قابل استفاده در درمان زگیل تناسلی است، مسیری با توجه به وضعیت ضایعات زگیل بیمار ترسیم می شود. در بیمارانی که تعداد و اندازه زگیل تناسلی زیادی ندارند می توان از درمان دارویی استفاده کرد. این داروها معمولاً علاوه بر درمان جراحی تجویز می شوند. برخی از داروهایی که در درمان زگیل تناسلی استفاده می شود، بر پایه گیاهی هستند. داروهایی مانند پودوفیلین، ایمیکیمود و سینکاتکین باید زیر نظر پزشک مصرف شوند.

درمان با روش جراحی

متداول ترین روشی که در درمان زگیل تناسلی استفاده می شود، روش های جراحی است. اگرچه ویروس HPV با کاربرد های خارجی از بدن حذف نمی شود، زگیل تناسلی ناشی از ویروس را می توان با روش های جراحی از بدن خارج کرد. به منظور جلوگیری از عود زگیل تناسلی، استفاده از روش های جراحی به جای درمان های گیاهی نتایج موثرتری خواهد داشت. متداول ترین روش های مورد استفاده در درمان زگیل تناسلی، فرآیندهای کرایو کوتر و الکتروکوتر هستند.

کرایوکاتری فرآیند انجماد ضایعات زگیل است. با این حال، اگر ضایعات بزرگ و گسترده باشند، انجماد ممکن است همیشه نتیجه موثری نداشته باشد. به همین دلیل الکتروکوتریزاسیون که در آن تمام ضایعات به یکباره با بی حسی موضعی سوزانده می شوند، روش موفق تری برای درمان زگیل است. پس از سوزاندن کوتر، بیمار می تواند در همان روز به زندگی روزمره خود ادامه دهد.