ازمرون ( Esmeron )

ماده فعال این دارو حاوی ٥٠ میلی گرم ماده موثره روکورونیوم بروماید است.سایر مواد تشکیل‌دهنده دارو عبارتند از سدیم استات، سدیم کلراید و استیک اسید.

به عنوان یکی از داروی های مورد استفاده در بیهوشی عمومی جهت تسهیل لوله گذاری (intubation)، شل کردن عضلات و اکسیژن رسانی مکانیکی در بزرگسالان، کودکان و نوزادان بالای یک ماه استفاده می شود.
اِزمِرون همچنین در موارد منع مصرف سوکسینیل کولین، برای تسهیل لوله گذاری سریع (RSI) قابل استفاده است. RSI با اِزمِرون در کودکان و نوزادان به دلیل نبود مطالعه کافی توصیه نمی شود
استفاده از اِزمِرون در ICU و برای تسهیل اکسیژن رسانی مکانیکی به بیماران یا لوله گذاری نیز توصیه می شود.

تحقیقات انسانی کافی برای توصیه به استفاده از دارو در دوران بارداری صورت نگرفته است، تحقیقات حیوانی نیز هیچ گونه اثر توکسیک مستقیم یا غیر مستقیم برای جنین نشان نداده اند. لذا دارو در رده B برای مصرف در زنان باردار قرار دارد.
اطلاعات کافی در مورد احتمال ترشح دارو در شیر مادر وجود ندارد اما در تحقیقات حیوانی بر روی موش ها مقدار بسیار جزئی از دارو در شیر حیوان یافت شده است، لذا توصیه می شود برای مادران شیرده استفاده از دارو با سنجش ریسک احتمالی در برابر مزایا صورت گیرد.

دارو به صورت تزریق درون وریدی یا اَنفوزیون تجویز می شود.

به چه صورت تجویز می‌شود و چه مقدار باید مصرف کنم؟
لوله گذاری نرمال (intubation) پیش از جراحی با دوز 0.6 mg/kg
لوله گذاری سریع (RSI) با دوز 0.6-1.2 mg/kg
دوز نگهدارنده (maintenance dose) ، بسته به پاسخ بیمار به دوز قبلی تجویز شده برای اینتوباسیون قابل تنظیم بوده و تا قبل از ظهور مجدد آثار ریکاوری عضلانی نباید مجددا تجویز شود.
دوز نگهدارنده معمولا 0.15 mg/kg است، اما در موارد بیهوشی استنشاقی بلند مدت، بیماران مسن یا مبتلا به نارسایی کبدی و کلیوی یا مشکل مجاری صفراوی این میزان قابل کاهش به 0.075-0.1 mg/kg است .
تزریق مداوم (continuous infusion) ، شروع با دوز 10 to 12 mcg/kg/min و پس از ظهور آثار ریکاوری عضلانی می باشد.
استفاده از دارو برای نوزادان (28 روز-23 ماه)، کودکان (2-11 سال) و نوجوانان (12-18 سال) مشابه بزرگسالان است، هرچند به دلیل تفاوت در فارماکوکینتیک دارو در اطفال زمان ظهور و نیز طول مدت اثر ممکن است متفاوت از بزرگسالان باشد.

چه مدت باید داروی اِزمِرون را مصرف کنم؟
دارو در طی اعمال جراحی که نیاز به بیهوشی عمومی دارند در تمام طول عمل مصرف می شود. فواصل استفاده بسته به نظر پزشک دارد.

مصرف اِزمِرون در کودکان:
دوز مصرفی اِزمرون در کودکان مشابه بزرگسالان است.

مصرف در سالمندان:
دوز مصرفی اِزمرون در سالمندان تفاوتی ندارد.

در صورت مصرف بیش ‌از حد اِزمِرون:
چنانچه از مقدار داروی بیشتری استفاده شود، مدت زمان شروع اثر کروتاه تر و طول مدت اثر دارو افزایش خواهد یافت. در صورت استفاده ناخواسته از دوز بالای دارو، ونتیلاسیون و تجویز داروهای آرام بخش به بیمار توصیه می شود. به علاوه، لازم است تا این کار تا بازگشت کامل فعالیت عضلانی ادامه یابد.
در چنین شرایطی دو گزینه پیش روی پزشک خواهد بود:
در بالغین، می توان از داروی سوگامادکس (Bridion) برای بازگشت اثر شل کنندگی عمیق در بیمار استفاده کرد.
استفاده از مهارکننده های استیل کولین استراز ( مانند neostigmine, edrophonium, pyridostigmine ) یا ریورس اختصاصی روکورونیوم (سوگامادکس) در صورتی که اثری از ریکاوری عضلانی دیده شود، توصیه می گردد. در این مورد دوزینگ صحیح داروی ریورس بسیار مهم است. در صورتی که بیمار با داروی ریورس ریکاوری عضلانی را به دست نیاورد ونتیلاسیون باید تا زمانی که بیمار قادر به تنفس بدون دستگاه باشد ادامه یابد. در چنین مواردی، تجویز مجدد داروهای مهار کننده استیل کولین استراز می تواند خطرناک باشد و توصیه نمی شود.
در صورت فراموش کردن مصرف اِزمِرون
دارو بیمارستانی است.

تداخل دارویی به صورت افزایش یا کاهش در اثر داروی اِزمِرون دیده می شود.
افزایش اثر اِزمِرون در موارد استفاده به همراه برخی داروهای استنشاقی، برخی آنتی بیوتیک ها مانند آمینوگلیکوزید ها، کوئینیدین، منیزیم، لیتیم، داروهای بیهوشی موضعی، لیتیوم و پروکایناماید دیده شده است. بنابراین، در صورت استفاده همزمان با این داروها در بیهوشی باید به میزان دوز نگهدارنده اِزمِرون توجه داشت تا اثر افزایشی رخ ندهد.
داروهای ضد تشنج اثر کاهنده بر روی اِزمِرون دارند.
استفاده از داروی اِزمِرون برای لوله گذاری پیش از سوکسینیل کولین مطالعه نشده است.
میوپاتی در بیماران بستری در ICU که برای مدت طولانی داروی اِزمِرون را به همراه / بدون کورتیکواستروئید دریافت نموده اند گزارش شده است.

مصرف به همراه غذا، مواد آشامیدنی و الکل:
دارو در اعمال جراحی استفاده شده و بنابراین این مورد برای آن کاربرد ندارد.

احتیاط در استفاده از دارو برای بیماری های کبدی، مجرای صفراوی و بیماران با نارسایی کلیوی ضروری است.
افراد مسن مستعد باقی ماندن شلی عضلانی و عوارض ناخواسته ناشی از آن هستند.
استفاده از شل کننده های عضلانی در افراد دچار بیماری های عصبی-عضلانی با ریسک همراه است.
اثرات مصرف داروی اِزمِرون در افراد مستعد هایپرترمی مطالعه نشده است.
در بیماران سوختگی مقاومت به اثر داروی اِزمرون، به دلیل افزایش تعداد گیرنده های دارو، موجب طولانی شدن زمان شروع اثر دارو خواهد شد.

هر گونه حساسیت به اِزمِرون یا حساسیت قبلی به دیگر داروهای بلوکه کننده عضلانی موجب منع مصرف داروی اِزمِرون می شود.
در حاملگی تنها زمانی مجاز به استفاده از داروی اِزمِرون هستیم که مزیت استفاده از آن بر ریسک احتمالی برتری داشته باشد.
استفاده از اِزمِرون در لوله گذاری سریع در نوزادان و اطفال منع شده است.

شایع ترین عوارض جانبی گزارش شده از دارو درد و واکنش در محل تزریق، تغییر در علائم حیاتی و طولانی شدن شلی عضلانی هستند. در مطالعات بر روی دارو پس از ورود به مارکت، جدی ترین عارضه گزارش شده واکنش های آنافیلاکتیک و آنافیلاکتوئید هستند.
اگرچه، نامعلوم بودن اندازه جمعیت این گزارشات، تخمین احتمال رخداد عوارض آلرژیک و ارتباط آن ها با داروی روکورونیوم بروماید را دشوار می کند.

سایر عوارض:
درد و واکنش در محل تزریق
بالا رفتن ضربان قلب
کاهش فشار خون
واکنش های آنافیلاکسی و آنافیلاکتوئید
ضعف عضلانی
برونکواسپاسم
کهیر
آنژیواِدِم
گرگرفتگی و سرخ شدن صورت
عوارض جانبی احتمالی در کودکان

گزارش عوارض جانبی:
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی، با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید. این عوارض شامل تمامی انواع عوارض احتمالی که فهرست آنها در این بروشور نیامده است نیز می‌شود. از طریق گزارش عوارض جانبی، می‌توانید اطلاعات بیشتری در مورد ایمنی این دارو ارائه دهید.

در فرمولاسیون دارو از ماده نگه دارنده استفاده نشده است. بنابراین، محلول داخل ویال پس از باز شدن درب ویال باید به سرعت مصرف شود. پایداری فیزیکی و شیمیایی دارو در فرم رقیق شده آن 72 ساعت در 30 °C است. از دیدگاه میکروبیولوژیکی، محلول رقیق شده باید سریعاً مصرف شود. در صورت عدم مصرف، محلول بیش از 24 ساعت در 2-8 °C قابل نگه داری نخواهد بود.
داروی اِزمِرون باید در یخچال و در دمای 2-8 °C نگه داری شود. به علاوه، دارو تا 12 هفته در دمای 30 °C نیز قابل نگه داری است. در صورت خارج نمودن دارو از یخچال، ویال دارو را به یخچال برنگردانید و در دمای زیر 30 °C نگه داری کرده و تا 12 هفته مصرف کنید.

روکورونیوم بروماید

دارو در اعمال جراحی استفاده شده و بنابراین این مورد برای آن کاربرد ندارد.

دارنده پروانه فروش: N.v. Organon • تولید کننده: MSD- Germany& the Netherlands • تاریخ آخرین بازنگری: March 2020 • تاریخ آخرین ویرایش برگه راهنمای فارسی: آذر1399 • دستورالعمل تزریق اِزمِرون • مهم: تزریق دارو باید توسط یک پزشک ماهر و آشنا به اثر داروهای شل کننده عضلانی انجام گیرد. توصیه می شود میزان شلی عضلانی توسط دستگاه های مانیتورینگ رصد شود. • *محلول هایی که برای اَنفوزیون دارو قابل استفاده هستند: • محلول ٥% گلوکز در آب • ٥% دکستروز • ٥% دکستروز در 0.9 % NaCl • Haemaccel • Lactated Ringers • 0.9 % NaCl • آب مقطر تزریقی توجه: دارو پس از مخلوط شدن در هر یک از محلول های تزریقی ذکر شده باید به سرعت و ترجیحاً تا 24h مصرف شود. محلول اَنفوزیون داروی روکورونیوم بروماید نباید با محلول های قلیایی ترکیب شود. به علاوه، در صورت تزریق به صورت بولوس نیز تزریق همزمان داروی اِزمرون از یک IV line با داروهایی که pH قلیایی دارند جایز نیست. توصیه می شود که در صورت استفاده از IV line مشترک در فاصله بین تزریق اِزمرون و دیگر داروهای ناسازگار با آن مسیر تزریق کاملاً با 0.9% NaCl شستشو شود.