فارموروبیسین ( Pharmorubicin )

سرطان سینه

مصرف در دوران بارداری: گروه B

شیردهی:
ترشح آن در شیر مشخص نیست، اما از مصرف آن اجتناب شود.

درمان ادجوونت سرطان سینه:

برنامه روز اول:
Pharmorubicin با دوز mg/m2 تزریق وریدی به همراه 5-FU با دوز mg/m2 500 و سیکلوفسفاماید با mg/m2 500، هر دو به‌صورت تزریق وریدی، برای 6 سایکل، با فواصل 21‌ روزه

برنامه‌ی دوز منقسم:
دوز اول به‌طور مساوی بین روزهای 1 و 8 تقسیم می‌شود: mg/m2 60 تزریق وریدی به همراه 5-FU mg/m2 500 به علاوه‌ی‌‌ سیکلوفسفاماید mg/m2 75 به صورت خوراکی، در روزهای 1 و 14 هرسایکل، برای 6 سایکل، با فواصل 28 روزه

تعدیل دوز:

اگر دوز اول به‌طور کامل در روز اول داده شده باشد:
درصورتی‌که تعداد پلاکت ندیرکمتر از 50000 عدد در میلی‌متر مکعب و تعداد دقیق نوتروفیل کمتر از mm3/250 باشد یا
تب نوتروپنیک رخ داده باشد یا
عوارض غیر خونی با درجه‌ی 3 و 4 ایجاد شده باشد،
75درصد دوز روز اول در سایکل‌های بعد تجویز می‌شود.

اگر دوز منقسم داده شده باشد:
در صورتی که تعداد پلاکت‌ها 75هزار تا 100هزار عدد در میلی‌متر مکعب و تعداد مطلق نوتروفیل (ANC) 1000 تا 1499 عدد در میلی‌متر مکعب باشد، 75% دوز روز اول در روز هشتم سایکل داده می‌شود.
چنانچه تعداد پلاکت کمتر از mm3/ 75000 و ANC کمتر از mm3/ 1000 باشد، در روز هشتم سایکل اپیروبیسین تجویز نمی‌شود.

درصورتی‌که بیمار از ابتدا دچار اختلال در عملکرد مغز استخوان باشد، دوز شروع درمان پایین‌تر از استاندارد (75 تا 90 میلی‌گرم به ازای هر متر مربع از سطح بدن) خواهد بود.
در افراد مبتلا به نارسایی کلیه که در آنها سطح کراتینین سرم بیشتر از mg/dL 5 یا micromoles/ L 442 است: باید دوز را به اندازه‌ی 50% کاهش داد؛ پیش از آغاز درمان بررسی EF بیمار ضروری است.

نارسایی کبدی:
بیلی‌روبین کمتر از mg/dL 2/1: به تعدیل دوز نیازی نیست.
بیلی‌روبین mg/dL 3- 2/1 یا AST 4-2 برابر بالاترین حد نرمال (ULN): دوز شروع باید 50% دوز استاندارد باشد.
بیلی‌روبین بیشتر از mg/dL 3 یا AST بالاتر از 4 برابر ULN: دوز شروع باید 25درصد دوز استاندارد باشد.
در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کبدی مصرف Pharmorubicin توصیه نمی‌شود.

تداخلات جدی (باید از داروی جایگزین استفاده کرد):
واکسن خوراکی زنده‌ی آدنوویروس تیپ 4 و 7، توفاسیتینیب و پالیفرمین

تداخلاتی که نیاز به مانیتورینگ دقیق دارند:
بلاتاسپت، بواسیزومب، سایمتیدین، دنوزومب، فینگولیمود، هیدروکسی‌اوره، واکسن ضد مننگوکوک تیپ B و سیپولیوسل.

آزمایش‌های عملکرد کبدی، شمارش سلول‌های خونی، کراتینین و آنژیوگرافی رادیونوکلید چند دریچه‌ای یا ECHO باید به‌صورت دوره‌ای انجام شوند.
در نارسایی شدید کبدی باید دوز کاهش داده شود.
سرکوب شدید مغز استخوان ممکن است رخ دهد.
ممکن است در هنگام تزریق باعث نکروز بافتی موضعی شدید شود. به هیچ وجه به‌صورت داخل عضلانی و زیر جلدی تجویز نشود.
سمیت قلبی که می‌تواند خود را به‌صورت نارسایی احتقانی قلب نشان دهد، ممکن است در برخی بیماران ما‌ه‌ها تا سال‌ها پس از اتمام درمان اتفاق بیفتد. درصورتی‌که دوز تجمعی Pharmorubicin بیشتر از mg/m2 550، mg/m2 700 و mg/m2 900 باشد، به ترتیب احتمال بروز سمیت قلبی 9/0%، 6/1% و 3/3% خواهد بود.
احتمال بروز بدخیمی‌هایی مانند لوکمی میلوژنیک (AML) و سندروم میلودیسپلاستیک (MDS)، ثانویه به مصرف اپیروبیسین، چند سال پس از اتمام درمان وجود دارد. این احتمال در بیمارانی که پیش از Pharmorubicin با دوز بالای داروهای سایتوتوکسیک دیگر درمان شده‌اند، یا افرادی که به‌طور همزمان داروهای آنتی‌نئوپلاستیکی را که به DNA صدمه می‌زنند، دریافت کرده‌اند و کسانی که برای آن‌ها دوزهای افزایش‌یابنده‌ی آنتراسایکلین‌ها تجویز شده است، بیشتر وجود دارد. احتمال بروز AML یا MDS ثانویه 3، 5 و 8 سال پس از اختتام درمان به ترتیب 27/0%، 46/0% و 55/0% است.
احتمال بروز ترومبوفلبیت وجود دارد.
Pharmorubicin به شدت تهوع‌آور است.
زنانی که در سن باروری قرار دارند، باید از بارداری منع شوند و از روش‌های ضدبارداری مؤثر استفاده کنند.
مصرف Pharmorubicin نیز مانند سایر داروهای شیمی‌درمانی باید تحت نظر پزشکان دارای تخصص و تجربه‌ی کافی در زمینه‌ی سرطان باشد.

حساسیت به اپیروبیسین یا هریک از اجزای دیگر فرمولاسیون
ANC اولیه کمتر از mm3/1500
کاردیومایوپاتی و/ یا نارسایی قلبی، انفارکتوس میوکارد اخیر و آریتمی قلبی شدید
رسیدن به حداکثر دوز تجمعی در دفعات قبلی مصرف آنتراسایکلین‌ها
نارسایی شدید کبدی

عوارض جانبی شایع ( 10%<):
شامل تهوع و استفراغ، آلوپشیا، عوارض خونی (لکوپنی، نوتروپنی، ترومبوسایتوپنی و آنمی)، آمنوره، موکوزیت، اسهال، گرگرفتگی، کونژکتیویت و خستگی.

عوارض جانبی با شیوع1 تا 10:
راش، تب، تغییرات پوستی و اختلال در بلع

Pharmorubicin باید در یخچال و دور از نور نگهداری شود. محلول آماده‌شده برای تزریق باید ظرف 24 ساعت مصرف شود.