نوکسافیل (Noxafil)

به عنوان پروفیلاکسی برای جلوگیری از عفونت های ناشی از molds و yeasts (به خصوص جنس های Aspergillus و Candida) در بیماران دارای نقص ایمنی و کاندید دریافت پیوند مغز استخوان.
درمان بیمارانی که مبتلا به عفونت های قارچی مهاجم از نوع Fusariosis، Zygomycosis ،Cryptococcosis ، Chromoblastomycosis و Mycetoma هستند و به دلیل عوارض دارویی دچار عدم تحمل درمان توسط داروهای خط اول مرسوم در این عفونت ها شده یا به آن ها پاسخ مناسب نداده اند.
درمان بیماران مبتلا به عفونت مهاجم آسپرژیلوسی که پاسخ مناسبی به درمان با amphotericin B، itraconazole یا voriconazole نداده اند یا به دلیل عوارض دارویی امکان ادامه درمان با این داروها برای ایشان وجود نداشته است.
درمان بیماران مبتلا به کاندیدمی (Candidemia) و کاندیدیاز ازوفاژیال (Esophageal candidiasis) که درمان با amphotericin B، itraconazole یا fluconazole برای آن ها موفقیت آمیز نبوده است یا به دلیل عوارض دارویی امکان ادامه درمان با این داروها برای ایشان وجود نداشته است.
فرم شربت این دارو برای Oropharyngeal Candidiasis به عنوان خط اول یا در صورت عدم پاسخگویی بیمار به فلوکونازول و/یا ایتراکونازول در خط بعدی درمان کاربرد دارد.

داده های حیوانی حاصل از مطالعه داروی نوکسافیل حاکی از آسیب به جنین بوده اند. بنابراین، توصیه می شود که زنان باردار از ریسک احتمالی دارو برای جنین خود آگاه شوند. دارو در بارداری در رده C قرار دارد.
داده ای مبنی بر ترشح نوکسافیل در شیر انسان یا اثر بر روی نوزاد تغذیه شونده با آن وجود ندارد. این درحالی است که دارو در شیر حیوانات یافت شده است. بنابراین، در صورت تجویز دارو باید ریسک احتمالی تجویز به نسبت مزایای آن سنجیده شود.

شربت نوکسافیل به صورت خوراکی تجویز می شود.

به چه صورت تجویز می‌شود و چه مقدار باید مصرف کنم؟
پروفیلاکسی عفونت های مهاجم آسپرژیلوس و کاندیدا: 200 میلی گرم معادل 5 میلی لیتر از شربت سه بار در روز. طول مدت درمان وابسته به ریکاوری حالت نوتروپنیک بیمار است.
کاندیدیازیس اروفارنژیال: شروع با دوز 100 میلی گرم معادل 2.5 میلی لیتر از شربت دوبار در روز در روز اول و ادامه با همین دوز یک بار در روز برای مدت 13 روز.
کاندیدیازیس اروفارنژیال مقاوم به ایتراکونازول و/یا فلوکونازول: 400 میلی گرم معادل 10 میلی لیتر از شربت دو بار در روز. طول مدت درمان بستگی به پاسخ بیمار و شدت بیماری دارد.

چه مدت باید داروی نوکسافیل را مصرف کنم؟
در استفاده از دارو برای پروفیلاکسی عفونت های مهاجم آسپرژیلوس و کاندیدا طول مدت درمان وابسته به ریکاوری حالت نوتروپنیک بیمار است.
در اوروفارنژیال کاندیدیازیس مدت درمان 13 روز است.
در اروفارنژیال کاندیدیازیس مقاوم خط اول درمان (ایتراکونازول و/یا فلوکونازول) طول مدت درمان بستگی به پاسخ بیمار و شدت بیماری دارد.

مصرف نوکسافیل در کودکان:
پروفایل ایمنی دارو در کودکان زیر 18 سال مشابه بزرگسالان است. دوزینگ دارو نیز در اطفال بالای 13 سال با بزرگسالان تفاوتی ندارد.

مصرف در سالمندان:
ایمنی دارو در سالمندان با افراد جوان تفاوتی ندارد و بنابراین نیازی به تنظیم دوز در افراد مسن نیست.

در صورت مصرف بیش ‌از حد نوکسافیل:
در مطالعات کارآزمایی بالینی برخی از بیماران تا 1600 mg/day نوکسافیل دریافت کرده اند که با عارضه جانبی خاصی همراه نبوده است. استفاده بیش از حد و تصادفی از دارو به مقدار 1200 mg BID در سه روز نیز گزارش شده است که در این مورد هم عارضه جانبی خاصی دیده نشده است.

در صورت فراموش کردن مصرف نوکسافیل:
در صورت فراموش کردن دوز دارو به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید.

از مصرف همزمان ریفابوتین/ سیرولیموس با نوکسافیل خودداری کنید.
ترجیحاً فنیتوئین، سایمتیدین و اِفیویرِنز را با نوکسافیل تجویز نکنید مگر اینکه سود آن برای بیمار بر ریسک های احتمالی ارجح باشد. به علاوه، غلظت فنیتوئین در مدت درمان باید به دقت رصد شود تا در صورت نیاز دوز مصرفی آن کاهش یابد.
در هنگام مصرف متوکلوپرامید و اِزومِپرازول بیمار را از جهت پیشرفت احتمالی عفونت قارچی پایش کنید.
از تجویز همزمان نوکسافیل با سیرولیموس خودداری نمایید.
در صورت مصرف همزمان نوکسافیل با ریتوناویر/ آتازاناویر لازم است تا عوارض جانبی و سمیت احتمالی این دو دارو ا به دقت بررسی شود.
هر گونه تداخل احتمالی در صورت مصرف همزمان نوکسافیل با داروهای تِرفنادین، آستمیزول، پیموزاید، سیساپراید، کوئینیدین، هالوفانترین، آلکالوئیدهای اِرگوت و وینکا، مهارکننده های HMG-CoA ردوکتاز (استاتین ها)، بلوکه کننده های کا نال های کلسیمی که از طریق CYP3A4 متابولیزه می شوند و نیز دیگوگسین احتیاج به مطالعات بیشتر in vitro و in vivo دارد. اگرچه تداخل احتمالی با این داروها محتمل است.

مصرف به همراه غذا، مواد آشامیدنی و الکل:
شربت نوکسافیل باید با غذای چرب مصرف شود.

نوکسافیل غلظت دو داروی سیکلوسپورین و تکرولیموس را افزایش می دهد. بنابراین، هنگام مصرف همزمان این داروها با نوکسافیل باید از دوز کمتری از آن ها استفاده و غلظت را به دقت رصد کرد.
احتمال رخداد آریتمی و طولانی شدن QTc و در موارد نادر TdP به دنبال مصرف نوکسافیل وجود دارد. بنابراین، برای بیمارانی که در شرایط پروآریتمی هستند مصرف نوکسافیل با احتیاط همراه است. به علاوه، در مصرف نوکسافیل با داروهایی که طولانی کننده زمان QTc بوده و از طریق سیستم CYP3A4 متابولیزه می شوند احتیاط کنید. غلظت یون های K+ ، Mg2+ و Ca2+ در بیمار پیش از شروع نوکسافیل باید اصلاح شود.
بالا رفتن آنزیم های کبدی با نوکسافیل محتمل است، در صورت غیر طبیعی شدن LFT بیمار مصرف نوکسافیل را قطع کنید. به علاوه، چک کردن LFTs در تمام طول درمان ضروری است.
نوکسافیل می تواند اثر خواب آوری/ آرام بخشی میدازولام را طولانی تر کند. بنابراین، در صورت مصرف همزمان علاوه بر رصد بیمار باید آنتاگونیست های گیرنده های بنزودیازپین در دسترس باشند.
گونه های مقاوم به درمان با نوکسافیل از Candida albicans و Candida glabrata در هنگام پروفیلاکسی با نوکسافیل و فلوکونازول شناسایی شده اند که پتانسیل ایجاد مقاومت دارویی را دارند.

پیش از مصرف نوکسافیل بايد به چه نكاتي توجه داشت؟
نوکسافیل غلظت دو داروی سیکلوسپورین و تکرولیموس را افزایش می دهد. بنابراین، هنگام مصرف همزمان این داروها با نوکسافیل باید از دوز کمتری از آن ها استفاده و غلظت را به دقت رصد کرد.
احتمال رخداد آریتمی و طولانی شدن QTc و در موارد نادر TdP به دنبال مصرف نوکسافیل وجود دارد. بنابراین، برای بیمارانی که در شرایط پروآریتمی هستند مصرف نوکسافیل با احتیاط همراه است. به علاوه، در مصرف نوکسافیل با داروهایی که طولانی کننده زمان QTc بوده و از طریق سیستم CYP3A4 متابولیزه می شوند احتیاط کنید. غلظت یون های K+ ، Mg2+ و Ca2+ در بیمار پیش از شروع نوکسافیل باید اصلاح شود.
بالا رفتن آنزیم های کبدی با نوکسافیل محتمل است، در صورت غیر طبیعی شدن LFT بیمار مصرف نوکسافیل را قطع کنید. به علاوه، چک کردن LFTs در تمام طول درمان ضروری است.
نوکسافیل می تواند اثر خواب آوری/ آرام بخشی میدازولام را طولانی تر کند. بنابراین، در صورت مصرف همزمان علاوه بر رصد بیمار باید آنتاگونیست های گیرنده های بنزودیازپین در دسترس باشند.

قطع درمان در بیمارانی که تست عملکرد کبدی غیر طبیعی داشته اند پیشنهاد می شود.
هرگونه حساسیت به ماده موثره یا سایر مواد فرمولاسیون دارو.

عوارض جانبی بسیار شایع (ممکن است بیش از ١ نفر از هر ١٠ نفر دچار شوند):
تب
اسهال
حالت تهوع
استفراغ
سردرد

گزارش عوارض جانبی:
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی، با پزشک خود صحبت کنید. این عوارض شامل تمامی انواع عوارض احتمالی که فهرست آنها در این بروشور نیامده است نیز می‌شود. از طریق گزارش عوارض جانبی، می‌توانید اطلاعات بیشتری در مورد ایمنی این دارو ارائه دهید.

عوارض جانبی غیرشایع (امکان ابتلای ١ نفر از هر ١٠٠ نفر):
ناهنجاری خونی و سیستم لنفاتیک
ناهنجاری اِندوکرینی
گزگر دستان
واکنش های آلرژیک
مشکلات قلبی
اِمبولی ریوی
ناهنجاری های کبدی و مجاری صفراوی
هیپوکالمی
ترومبوسیتوپنی
نارسائی حاد کلیوی

دارو باید در دمای 25 درجه سانتی گراد نگهداری شود. به طور کلی، نگه داری دارو در بازه 15-30 °C (59-86°F) مجاز بوده ولی دارو به هیچ عنوان نباید فریز شود.
همراه با هر شیشه از شربت نوکسافیل یک قاشق پلاستیکی وجود دارد که برای اندازه گیری 2.5 و 5 میلی لیتراز دارو مورد استفاده قرار می گیرد.