پنومووکس 23 تنها در افراد بالای دو سال قابل استفاده است چرا که کودکان زیر دو سال پاسخ مناسبی به آن نخواهند داشت.
n• در صورت وجود هر سوالی در مورد واکسن وکارایی آن حتما از پزشک خود سوال کنید.
n• این احتمال وجود دارد که واکسن در تمام افرادی که آن را تزریق می کنند کارایی بالایی نشان ندهد.

موارد زیر را به پزشک اطلاع دهید.
nدر صورت ابتلا به بیماری همراه با تب بالا تا برطرف شدن بیماری واکسن پنومووکس را تزریق نکیند.
nدر صورت ابتلا به سرطان و مصرف داروهای خاص یا رادیوتراپی که فرد را مستعد ابتلا به عفونت می کند.
nدر مواردی که فرد مبتلا به بیماری مزمنی است که فرد را مستعد عفونت پنوموکوکی می کند.

هنگام درتجویز پنومووکس به مورد زیر توجه فرمایید:
nدر تجویز واکسن پنومووکس 23 برای افرادی که دچار مشکل قلبی-عروقی یا نارسایی ریوی شدید هستند باید احتیاط شود.
nاین واکسن هرگز جایگزین درمان آنتی بیوتیکی نیست. بنابراین، افرادی که نیاز به دریافت آنتی بیوتیک جهت پروفیلاکسی برعلیه عفونت پنوموکوکی دارند نباید با زدن واکسن دریافت آنتی بیوتیک را قطع کنند.
nکسانی که سیستم ایمنی آن ها (به دلیل دریافت دارو) سرکوب شده است ممکن است پاسخ ایمنی کمی در پاسخ به پنومووکس 23 داشته باشند.
nواکسن پنومووکس 23 احتمالا در کسانی که دچار نشت مایع مغزی-تخاعی هستند در جلوگیری از مننژیت پنوموکوکی موثر نخواهد بود.
nبهتر است واکسیناسیون برای افرادی که دچار بیماری های حاد و شدید یا خفیف هستند به تعویق انداخته شود.
nپاسخ ایمنی به واکسن پنومووکس 23 در افرادی که به هر دلیلی سطح ایمنی پایینی دارند کمتر از افراد عادی خواهد بود.

مصرف در کودکان و نوجوانان:
nواکسن پنومووکس 23 برای کودکان زیر دو سال تایید نشده است چرا که پاسخ ایمنی در این سن به آنتی ژن کپسولی کارامد نیست.

مصرف در سالمندان:
nبر اساس گزارشات واکنش های ناخواسته سیستمیک به دنبال واکسیناسیون دوباره در سالمندان بالای 65 سال بیش از اولین بار تزریق واکسن است. به همین دلیل واکسیناسیون دوباره سالمندان به طور روتین توصیه نمی شود. عوارض جانبی شدید، از جمله واکنش در موضع تزریق ، تب و نیاز به بستری شدن، به خصوص در سالمندانی که دچار بیماری زمینه ای هستند با احتمال بیشتری رخ می دهد.