| شرکت | |
|---|---|
| دسته بندی | پیوند عضو |
| نام دارو | Rapamune |
| نام ژنریک | سیرولیموس |
| طبقه دارویی | داروهای مهارکننده سیستم ایمنی (ایمونوساپرسیو) |
| شکل دارو | قرص 1mg ، راپامیون 1 میلی گرمی به صورت قرص های پوشش دار مثلثی شکل، به رنگ سفید عرضه می شود که در یک سمت آن عبارت “RAPAMUNE 1 mg” حک شده است. |
راپامیون در طی بارداری نباید مصرف شود مگر اینکه به طور قطعی ضروری باشد. باید از یک روش مطمئن ضد بارداری در طی درمان با راپامیون و 12 هفته بعد از قطع درمان استفاده نمایید. اگر شما مطمئن نیستید، یا فکر می کنید که باردار شده اید، به پزشکتان بگویید.
مشخص نیست که راپامیون به شیر مادر منتقل می شود. بیمارانی که راپامیون می گیرند باید شیردهی را قطع کنند.
کاهش تعداد اسپرم همراه با استفاده از راپامیون وجود دارد و معمولا هنگامی که درمان متوقف می شود به حالت طبیعی باز می گردد.
اگر سوال دیگری در مورد استفاده از این دارو دارید و یا میخواهید از لیست داروهای پیوند عضو اطلاعات کسب کنید، میتوانید با متخصصین بهستان دارو در تماس باشید.
لطفا به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید اگر داروهای دیگری را قبلا مصرف می کردید، یا اخیرا مصرف می کنید، یا بدون نسخه تهیه کرده اید.
بعضی داروها با عملکرد راپامیون تداخل دارند و بنابراین تنظیم دوز راپامیون مورد نیاز است. به خصوص، شما باید به پزشک یا داروسازتان اظلاع دهید اگر داروهای زیر را دریافت می کنید:
هرگونه داروهای سرکوب کننده ایمنی دیگر
آنتی بیوتیک ها یا داروهای ضدقارچ که برای درمان عفونت استفاده می شوند مانند کلاریترومایسین، اریترومایسین، تلی ترومایسین، ترولیندومایسین، ریفابوتین، کلوتریمازول، فلوکونازول، ایتراکونازول. توصیه نمی شود که راپامیون با ریفامپیسین، کتوکونازول یا ووریکونازول مصرف شود.
هر دارویی که برای فشار خون بالا یا مشکلات قلبی مصرف می شود شامل نیکاردیپین، وراپامیل و دیلتیازم
داروهای ضد صرع شامل کاربامازپین، فنوباربیتال و فنی توئین
داروهایی که برای درمان زخم ها یا دیگر مشکلات گوارشی استفاده می شوند همانند سیزاپراید، سایمتدین، متوکلوپرامید
بروموکریپتین (در درمان بیماری پارکینسون و مشکلات مختلف هورمونی استفاده می شود)، دانازول (در درمان بیماری های مربوط به زنان استفاده می شود) ، یا مهارکننده های پروتئاز (همانند داروهایی که برای درمان HIV و هپاتیت C استفاده می شوند همانند ریتوناویر، ایندیناویر، بوسپرویر، و تلاپرویر)
گل راعی یا هوفاریقون (Hypericum perforatum)
از مصرف همزمان واکسن های زنده با راپامیون اجتناب شود. قبل از واکسیناسیون، پزشک یا داروساز خود را در جریان قرار دهید که راپامیون دریافت می کنید.
مصرف راپامیون ممکن است باعث افزایش سطح کلسترول و تری گلیسیرید (چربی های خون) در خونتان شود که ممکن است نیاز به درمان داشته باشند. داروهای شناخته شده ای مانند “استاتین ها” و “فیبرات ها” که در درمان افزایش کلسترول و تری گلیسیرید استفاده می شوند با افزایش خطر تخریب عضله (رابدومیولیز) همراه هستند. لطفا به پزشکتان اطلاع دهید اگر داروهایی برای پایین آوردن چربی های خون استفاده می کنید.
مصرف هم زمان راپامیون با داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) (نوعی از داروها که برای پایین آوردن فشار خون استفاده می شوند) ممکن است باعث ایجاد واکنش های آلرژیک شود. لطفا به پزشکتان اطلاع دهید اگر این داروها استفاده می کنید.
در این موارد از مصرف راپامیون خودداری کنید: در صورتیکه به سیرولیموس یا هر ماده جانبی راپامیون حساسیت (آلرژی) دارید.
همانند تمام داروها، این دارو می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، هرچند در مورد همه صادق نیست.
واکنش های آلرژیک: هر کدام از این علائم را دیدید بلافاصله باید به پزشکتان مراجعه کنید، همانند ادم صورت، زبان و یا پشت دهان (فارنکس) و یا مشکلاتی در تنفس (آنژیوادم)، یا پوسته پوسته شدن پوست (درماتیت اکسفولیاتیو). اینها می توانند علائم یک واکنش آلرژیک جدی باشند.
آسیب به کلیه همراه با کاهش تعداد سلول های خونی (ترومبوسیتوپنی پورپورا/سندرم همولیتیک اورمیک): وقتی همراه با داروهایی که مهارکننده های کلسی نورین نامیده می شوند مصرف می کنید (سیکلوسپورین یا تاکرولیموس)، راپامیون ممکن است خطر آسیب کلیوی را افزایش دهد به علت کاهش پلاکت های خون و کاهش تعداد گلبول های قرمز خون، همراه با یا بدون راش (ترومبوسیتوپنی پورپورا/سندرم همولیتیک اورمیک). اگر نشانه هایی مانند کبودی یا راش، تغییراتی در ادرارتان، یا تغییراتی در رفتارتان یا دیگر علائمی که شدید، غیرمعمول یا مدت دار بودند را تجربه کردید، با پزشکتان تماس بگیرید.
عفونت ها: راپامیون مکانیسم های دفاعی بدنتان را برای توقف رد شدن ارگان پیوندیتان کاهش می دهد. در نتیجه بدنتان در مبارزه با عفونت ها به خوبی حالت عادی نخواهد بود. بنابراین اگر شما راپامیون مصرف میکنید، ممکن است بیش از حالت معمول گرفتار عفونت ها شوید، همانند عفونت های پوست، دهان، معده و روده ها، ریه ها و دستگاه ادراری (لیست زیر را نگاه کنید). شما باید با پزشکتان تماس بگیرید اگر نشانه هایی که شدید، غیر معمول و طویل المدت هستند را تجربه کرده اید.
سایر عوارض: جمع شدن مایع اطراف کلیه، ادم بدن به خصوص در دست ها و پاها، درد، تب، سردرد، افزایش فشار خون، درد معده، اسهال، یبوست، تهوع، کاهش گلبول های قرمز خون و پلاکت ها، افزایش چربی خون (کلسترول و یا تری گلیسیرید)، افزایش قند خون، کاهش پتاسیم خون، کاهش فسفر خون، افزایش لاکتات دهیدروژناز خون، افزایش کراتینین خون، درد مفصل، آکنه، عفونت دستگاه ادراری، بهبود آهسته زخم (که ممکن است شامل جدایی لایه های زخم جراحی یا خط بخیه باشد)، ضربان تند قلب، لخته های خونی در پاها، زخم های دهانی، جمع شدن مایع در شکم، دیابت، نتایج غیرطبیعی در عملکرد کبد، بالارفتن آنزیم های کبدی AST و یا ALT ، تخریب استخوان، پنومونی و دیگر عوامل التهاب که ممکن است باعث آسیب به ریه شوند، مایع اطراف ریه، خونریزی از بینی، سرطان پوست، راش، عفونت کلیوی، پروتئین در ادرار، کیست های تخمدانی، اختلالات قاعده گی (شامل فقدان پریود، پریود نامرتب یا سنگین)
اگر هر کدام از عوارض جانبی را مشاهده کردید، با پزشک یا داروسازتان مشورت کنید. این شامل هر عارضه جانبی احتمالی که در این بروشور ذکر نشده است نیز می شود.
