توضیحات
مکانیسم عمل
ترکیبات دارو
موارد مصرف
آرتریت روماتوئید
nبیماری کرون
nکولیت اولسراتیو
nاسپوندیلیت آنکیلوزان
nآرتریت پسوریازیک
nپسوریازیس
مصرف در بارداری و شیردهی
بارداری:
با توجه به مطالعات بالینی محدود در بارداری، رمیکید فقط باید در صورتی استفاده گردد که نیاز بیمار به دارو کاملا” مشخص شده باشد.
شیردهی:
از آنجاییکه اینفلکسیمب در شیر مادر ترشح میگردد، مادران نباید تا حداقل 6 ماه پس از درمان با رمیکید اقدام به شیردهی نوزاد خود کنند.
n
باروری:
n
مطالعات بالینی کافی وجود ندارد
درخصوص نحوه صحیح مصرف دارو به این نکات توجه کنید
این دارو را همیشه طبق توصیه و تحت نظارت پزشک مصرف کنید.
nدرصورتی که مطمئن نیستید، با پزشک، پرستار یا دکتر داروساز خود مشورت کنید.
nمصرف در آرتریت روماتوئید:
nدوز معمول 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است
nمصرف در آرتریت پسوریاتیک، اسپوندیلیت آنکیلوزان، پسوریازیس، کولیت اولسراتیو و بیماری کرون:
nدوز معمول 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است
nرمیکید چگونه تجویز میگردد؟
nپزشک یا پرستار شما دارو را برای تزریق انفوزیون آماده میکند.
nدارو به صورت انفوزیون وریدی به یکی از رگ های شما (بطور معمول در بازو) در طول 2 ساعت تجویز میگردد. پس از تزریق 3 دوز از رمیکید، پزشک شما تصمیم میگیرد که دارو را در طول 1 ساعت بتواند تزریق کند.
nشما در طول دریافت داروی رمیکید و 1 تا 2 ساعت بعد از دریافت دارو تحت نظارت خواهید بود.
nچه مقدار رمیکید تجویز میگردد؟
nپزشک شما تصمیم میگیرد چه مقدار داروی رمیکید و هر چند وقت یکبار باید دریافت کنید. این مقدار بستگی به نوع بیماری، وزن و میزان پاسخدهی شما به داروی رمیکید دارد.
nمصرف در کودکان و سالمندان:
nمصرف داروی رمیکید در کودکان و سالمندان باید با تجویز و تحت نظارت پزشک متخصص صورت گیرد.
nرمیکید تنها در کودکانی که مبتلا به بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو هستند باید تجویز گردد. کودکان باید حداقل 6 سال این داشته باشند.
nاگر مصرف رمیکید را فراموش کردید:
nدر اولین فرصت پزشک خود را مطلع کرده و اقدام به تزریق دارو نمایید
تداخلهای دارویی (تداخل دارویی و غذایی)
در صورتی که از داروهای دیگری استفاده میکنید، اخیراً استفاده کردهاید یا ممکن است استفاده کنید، با پزشک معالج یا داروساز خود در میان بگذارید.
موارد احتیاط
پیش از مصرف رمیکید ، با پزشک، داروساز یا پرستار خود مشورت کنید.
nبه منظور بهبود بخشیدن به ردیابی داروهای بیولوژیک، نام تجاری و بچ نامبر داروی تجویز شده باید ثبت و نگهداری گردد.
nرمیکید ممکن است همراه با واکنش های شدید مرتبط با تزریق انفوزیون همراه باشد. در صورت بروز این واکنش ها تزریق باید فورا” متوقف شود. در برخی موارد به پیش درمانی با برخی داروهای آنتی هیستامین، هیدروکورتیزون یا پاراستامول برای کاهش ریسک واکنش های گذرا نیاز میباشد
nبیمار باید پیش از شروع، در طول تزریق و بعد از تزریق دارو برای عفونت هایی مانند توبرکلوزیس تحت نظارت دقیق باشد. از آنجایی که حذف رمیکید از بدن ممکن است تا 6 ماه طول بکشد، بیمار باید در تمام طول این مدت تحت نظارت باشد. در صورت بروز عفونت جدی یا سپسیس، ادامه درمان با دارو باید متوقف گردد
nقبل از شروع درمان با رمیکید تمام بیماران باید برای توبرکلوزیس فعال یا غیر فعال تحت ارزیابی قرار بگیرند. این ارزیابی باید شامل گرفتن یک تاریخچه پزشکی دقیق از بیمار باشد. اینکه بیمار قبلا” مبتلا به توبرکلوزیس بوده یا در معرض آن قرار گرفته یا از برای درمان آن از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده کرده/میکند حائض اهمیت است. تست های تشخیصی مناسب شامل تست پوستی توبرکولین، Chest X-ray و یا سنجش آزادسازی اینترفرون گاما باید در تمام بیماران انجام شود.
nدر بیماران تحت درمان با رمیکید، در صورت بروز بیماری های سیستمیک جدی، عفونت های قارچی فرصت طلب مانند آسپرژیلوس، کاندیدیا، پنوموسیتوز، هیستوپلاسموز و بلاستومایسز باید مورد توجه پزشک قرار گیرند.
nبیمارانی که مبتلا به بیماری کرون همراه با فیستول های حاد چرکی میباشند تا زمانیکه علت عفونت بویژه آبسه ها مشخص شود نباید داروی رمیکید را آغاز کنند
nبا توجه به اینکه داروی رمیکید ممکن است باعث فعالسازی مجدد هپاتیت C در بدن بیمار گردد، بیمار باید قبل از دریافت داروی رمیکید بگیرد، تست هپاتیت C بدهد.در صورت مثبت بودن تست حتما” باید از پزشک متخصص در درمان هپاتیت مشورت گرفت.
nرمیکید در بیماران با نارسایی قلبی خفیف باید تحت نظارت دقیق مصرف گردد و در صورت تشدید علائم قلبی مصرف دارو باید متوقف گردد
nمصرف در کودکان و سالمندان:
nتمامی موارد بالا در مورد استفاده دارو در کودکان و سالمندان نیز صدق میکند
nکودکانی که داروی رمیکید میگیرند در مقایسه با بزرگسالان از ریسک ابتلا به عفونت بیشتری برخوردارند.
nکودکان در طول درمان با رمیکید میتوانند واکسن دریافت کنند اما نباید واکسن زنده دریافت کنند.
موارد منع مصرف
حساسیت به ماده موثره دارو یا سایر پروتئین های موشی
nدر بیماران توبرکلوزیس یا بیمارانی که عفونت های شدید مانند سپسیس، آبسه و عفونت های فرصت طلب دارند
nبیمارانی که نارسایی قلبی متوسط یا شدید دارند
عوارض جانبی (کودکان، بزرگسالان، سالمندان)
عوارض جانبی شایع رمیکید شامل:
nعفوئت های تنفسی شامل سینوزیت و التهاب گلو
nدرد های شکمی
nدرد قفسه سینه
nدرد کمر
nتهوع
nعفونت های کاندیدیازیس
nاسهال
nسردرد
nسرفه
nگزارش عوارض جانبی:
nدر صورت بروز هریک از علائم زیر با داروی رمیکید فورا” از پزشک یا پرستار خود مشورت بگیرید
nمدفوع سیاه
nدرد مثانه
nخون در ادرار
nتاری دید
nدرد قفسه سینه
nسوزش ادرار
nتغییر در صدا یا از دست دادن آن
nضعف و بی حالی شدید
nپدید آمدن دانه های سفید یا زخم روی لب ها یا اطراف دهان
nافزایش یا کاهش ضربان قلب
شرایط نگهداری
ماده موثره
منع رانندگی
شرایط نگهداری
این دارو را دور از دید و دسترس کودکان قرار دهید.
nاین دارو را پس از تاریخ انقضاء مصرف نکنید، تاریخ انقضاء در روی بسته بندی و برچسب پس از “EXP” مشخص شده است. تاریخ انقضاء آخرین روز آن ماه می باشد.
nدارو را در یخچال نگهداری کنید ( 2 تا 8 درجه سانتیگراد)
nاین دارو میتواند در درون جعبه اصلی خود بیرون از یخچال تا دمای حداکثر 25 درجه سانتیگراد به مدت 6 ماه نگهداری شود. در این شرایط هرگز دارو را مجددا” به داخل یخچال باز نگردانید. بلکه تاریخ انقضای جدید را روی جعبه یادداشت کنید و دارو را باید قبل از تاریخ انقضای جدید مصرف کنید.
nتوصیه میشود پس از آماده کردن داروی رمیکید برای تزریق انفوزیون، دارو حداکثر ظرف 3 ساعت تزریق شود. در صورتیکه تزریق انجام نشود میتوان با رعایت کامل شرایط بهداشت دارو را به مدت 28 روز در یخچال در دمای 2 تا 8 درجه سانتیگراد و پس از آن به مدت 24 ساعت در دمای حد اکثر 25 درجه سانتیگراد نگهداری کرد.
nدر صورت تغییر رنگ یا مشاهده ذرات، دارو را مصرف نکنید
nاین دارو را از طریق فاضلاب یا سطل زباله دور نیندازید. چگونگی دور ریختن داروهایی که دیگر استفاده نمی کنید را از داروساز خود بپرسید. این اقدامات به محافظت از محیط زیست کمک می کنند.