× جستجو در بهستان دارو

سینگولر (Singulair 10 mg)

دسته بندی دارویی
نام دارو
Singulair 10 mg
نام ژنریک
Montelukast
طبقه بندی دارویی​
تعدیل کننده های لوکوترین
شکل دارویی
قرص سینگولر با نام ژنریک مونته لوکاست با دوزاژ 5 و 10 میلی گرم وجود دارد.

توضیحات

مونته لوکاست آنتاگونیست گیرنده های لوکوترین است. این دارو فعالیت لوکرترین D4 در ریه را مهار می کند که باعث کاهش التهاب ریه و شل شدن عضلات صاف می شود.

در درمان آسم مزمن مونتلوکاست سدیم با دوزهای معادل 10 میلی گرم مونتلوکاست و یکبار در روز داده می شود و مصرف ان باید در بعد از ظهر ها صورت گیرد.
nدر مورد بچه های 6 سال تمام تا 14 سال می توان دوز معادل با 5 میلی گرم مونتلوکاست تجویز کرد و در کودکان 6 ماهه تا 5 ساله دوز معادل با 4 میلی گرم
nنکته این که نباید از آن در درمان حملات حاد آسم استفاده کرد.در برخورد با رینیت آلرژیک فصلی دوزهای مشابه با آسم در بالغین و کودکان 2سال به بالا تجویز می شود.

آسم، رینیت آلرژیک فصلی، رینیت آلرژیک دائمی
بزرگسالان: 10 میلی‌گرم خوراکی یک بار در روز در هنگام غروب
کودکان 6 تا 14 سال: 5 میلی‌گرم (قرص‌های جویدنی) خوراکی یک بار در روز در هنگام غروب
nکودکان 2 تا 5 سال: 4 میلی‌گرم (قرص‌های جویدنی) خوراکی یک بار در روز در هنگام غروب
nکودکان 12 تا 23 ماهه (فقط آسم) : یک پاکت 4 میلی‌گرم حاوی گرانول دارو، خوراکی در هنگام غروب
nکودکان 6 تا 23 ماهه (فقط رینیت آلرژیک دائمی) : یک پاکت 4 میلی‌گرم حاوی گرانول دارو، یک بار در روز در هنگام غروب
nکهیر ایدیوپاتیک مزمن
nبزرگسالان: روزانه 5 تا 20 میلی‌گرم
nپیشگیری از برونکواسپاسم ناشی از ورزش
nبزرگسالان و نوجوانان بالاتر از 15 سال: روزانه 10 میلی‌گرم خوراکی
nکودکان 6 تا 14 سال: روزانه 5 میلی‌گرم خوراکی

مصرف سینگولر (مونته لوکاست) با داروهای محرک آنزیم های کبدی ممکن است سبب کاهش سطح مونته لوکاست شود.
nدر صورت مصرف فنی توئین، فنوباربیتال و ریفامپین باید دوز مونته لوکاست تنظیم شود.

قرص سینگولر طی دوره بارداری و شيردهی با احتياط تجويز شود.
nصرف این دارو در بیمارانی که اختلالات شدید عملکرد کبدی دارند باید با احتیاط همراه باشد.
nنباید از این دارو به طور ناگهانی به عنوان جایگزین داروهای استنشاقی و یا خوراکی کورتیکوستروئیدی استفاده کرد.
nاز این دارو نمی توان به عنوان تنها داروی درمانی در بیمارانی که پس از فعالیت دچار حملات آسمی می شوند استفاده نمود بلکه این بیماران باید برای جلوگیری از بدتر شدن بیماری خود به مصرف رژیم های درمانی معمول خود شامل بتا آگونیست های استنشاقی و یا خوراکی ادامه دهند.
nتوصیه می شود بیمارانی که دارای سابقه حساسیت به آسپرین و سایر NSAIDs می باشند علی رغم بهبود عملکرد تنفسی خود پس از مصرف مونته لوکاست ، همچنان از مصرف این داروها اجتناب نمایند.

قرص سینگولر را برای درمان آسم حاد و مهاجم تجویز نکنید.
nبیمار باید به داروی ضروری جایگزین دسترسی داشته باشد.
nکورتیکواستروئید باید به صورت تدریجی با سینگولار جایگزین شوند. به یک باره داروی کورتیکواستروئید تنفسی یا خوراکی را قطع نکنید.
nبیمارانی که به آسپرین حساسیت دارند نباید در حین مصرف سینگولار داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مصرف کنند.
nاختلالات روحی در حین مصرف سینگولار گزارش شده اند. لذا بیمار باید از این احتمال آگاه باشد و پزشک معالج نیز در تجویز دارو ریسک احتمالی به نسبت مزیت برای بیمار را ارزیابی کند.
nافزایش ائوزینوفیل های خون، که گاه با تظاهرات کلینیکی واسکولیت مشابه سندرم چورگ-استراوس مشاهده می شود، گزارش شده است. این رخداد معمولا، و نه همیشه، با کاهش در درمان کورتیکواستروئید خوراکی مرتبط است.

به طور کلی تمام داروها به موازات اثرات درمانی ، دارای برخی عوارض ناخواسته هستند اگر چه همیشه و تمام عوارض ذکر شده برای این دارو رخ نخواهد داد لیکن در صورت بروز هر یک از آن ها، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید این عوارض عبارتند از :
nدردهای شکمی ، احساس کوفتگی ، سرفه ، دندان درد ، اختلال در تعادل ، سوء هاضمه ،تب ، التهاب معده و روده ،عفونت دستگاه تنفسی فوقانی،گرفتگی بینی ، علائم شبه آنفولانزا ،راش پوستی، بی قراری ، واکنش های حساسیتی (ورم صورت ، لب ها ، زبان و گلو) ، کهیر و خارش ، کابوس های شبانه ، کبودی، اسهال، خواب الودگی، توهم، هپاتیت، التهاب پانکراس، زودرنجی، درد مفاصل و ماهیچه ها ، تهوع و استفراغ ، طپش قلب ، احساس کرختی و سوزن سوزن شدن پاها و دست ها ، تشنج و اختلال در خواب

متن اینجاست

قرص سینگولر را دور از دسترس کودکان نگهداری نمایید.
nدارو را در دمای زیر 30 درجه سانتی گراد، دور از نور و رطوبت و درون جعبه نگهداری فرمایید.
nاز مصرف داروهای تاریخ گذشته جدا خودداری نمایید.