فرگمین ( Fragmin )

روش تزریق:

مرحله اول:

در وضعیتی راحت و به گونه ای که بتوانید شکم خود را ببینید، بنشینید.

مرحله دوم:

محل تزریق را انتخاب کنید. شما میتوانید تزریق را روی شکم و یا نواحی بیرونی ران راست یا چپ خود انجام دهید. بهترین محل برای تزریق، روی شکم می باشد. این نکته مهم است که هربار محل تزریق را تغییر دهید.

مرحله سوم:

سرنگ را از پوشش بیرونی خارج کنید و سپس پوشش لاستیکی خاکستری آن را بردارید. ممکن است شما یک حباب هوا در سرنگ ببینید که اهمیتی ندارد. مکینه لاستیکی (plunger ) را فشار ندهید، زیرا ممکن است قسمتی از دارو از دست برود.

مرحله چهارم:

سرنگ را با یک دست نگه دارید و با دست دیگرتان پوست شکم را در قسمتی که بافت چربی وجود دارد، بین انگشت های شست و سبابه نگه دارید. اینجا بهترین محل تزریق است.

مرحله پنجم:

سرنگ را به صورت قائم در قسمت فوقانی پوست که بین دو انگشت دست جمع کرده اید نگه دارید. سپس سوزن را کاملا داخل پوست فرو ببرید.

مرحله ششم:

اکنون مکینه پلاستیکی ( plunger ) را فشار دهید و به آرامی دارو را تزریق کنید.تا زمانی که در حال تزریق دارو هستید،پوست را به همان حالت با دو انگشت نگه دارید و پس از اینکه همه دارو تزریق شد،پوست را رها کنید و سوزن را از آن بیرون بکشید. اگر در محل تزریق خونریزی ایجاد شد با ملایمت روی آن را فشار دهید تا خونریزی قطع شود. روی محل خونریزی را ماساژ ندهید، زیرا ممکن است محل آن کبود شود.

مرحله هفتم:

نگهدارنده پلاستیکی را در مقابل یک سطح پایدار و سفت قرار دهید و با یک دست سرنگ را به سمت بالا نگه دارید و سرپوش پلاستیکی را روی سوزن قرار دهید و سوزن را خم کنید که دیگر قابل استفاده نباشد.

در صورتیکه به اطلاعات بیشتری نیاز دارید با پزشک خود و یا دکتر داروساز مشورت نمایید.

دوز و نحوه مصرف:

فرگمین معمولا توسط پزشک یا پرستار برایتان تجویز می گردد یا به شما نشان داده می شود که چگونه خودتان در منزل دارو را تزریق نمائید. میزان فرگمین دریافتی با توجه به وزن بدنتان برای شما تجویز می گردد.

فرگمین به صورت تک دوز و روزانه به صورت زیرجلدی ( زیر پوست) و یا بصورت وریدی تزریق می گردد ؛ معمولا به بخش چین دار پوست شکم یا بخش بالای ران تزریق می گردد. نباید دارو به صورت عضلانی تزریق گردد.

بیماران دیالیزی:

در صورتی که دیالیز می شوید ، فرگمین به لوله های دستگاه دیالیز تزریق می گردد؛ میزان تزریق را بر اساس بیماری که شما به دلیل آن تحت درمان هستید تنظیم می گردد.

مصرف در بزرگسالان و سالمندان:

جهت جلوگیری از تشکیل لخته خون (ترومبوپروفیلاکسی وریدی)

بیماران با خطرمتوسط تشکیل لخته خون

دوز پیشنهادی تزریق دوز 2500 واحدی یک تا دو ساعت قبل از جراحی و سپس یک دوز 2500 واحدی هر روز صبح است که به مدت 5 تا 7 روز یا تا زمانی که به طور کامل قادر به حرکت کردن شدید، ادامه می یابد .

بیمارانی که در گذشته سابقه تشکیل لخته خون داشته اند خطر بالاتر برای تشکیل لخته دارند

برای این گروه از بیماران، دوز پیشنهادی تزریق دوز 2500 واحدی یک تا دو ساعت قبل از جراحی و سپس یک دوز 2500 واحدی، 8 تا 12 ساعت بعد از جراحی دوز 2500 واحدی، سپس دوز 5000 واحدی هر روز صبح تزریق گردد و یا عصر قبل از جراحی تزریق دوز 5000 واحدی، سپس دوز 5000 واحدی عصرها تزریق گردد. اولین دوز (2500 واحدی) در اولین زمان ممکن بعد از جراحی تزریق می گردد و به مدت 5 تا 7 روز یا تا زمانی که به طور کامل قادر به حرکت کردن شدید، ادامه می یابد .

جراحی تعویض لگن:

بعد از جراحی لگن ، پزشک درمان با فرگمین را به مدت 5 هفته با دوز روزانه 5000 واحدی (ترجیحا عصر تزریق شود ) ادامه می دهد. در صورتی که جراحی دریچه قلب مصنوعی داشته اید ، دوز معمولی برای پیشگیری از لخته کافی نیست و پزشکان برایتان توضیح می دهد.

بیشترین دوزی که در طی یک دوره 12 ساعته باید بگیرید ، 10000 واحد است.

در صورتی که به دلیل بیماریتان بستری هستید ، دوز دریافتی فرگمین روزانه 5000 واحد است. طول دوره درمان بیشتراز 14 روز است ؛ بستگی به بیماری شما دارد.

دوزمصرفی برای بزرگسالان و میانسالان یکسان است و پزشکتان دوز مناسب را برایتان تجویز می نماید.بخشی از مایع داخل سرنگ قبل از تزریق باید خارج گردد.

جهت درمان و پیشگیری از عود لخته خون در بیماران سرطانی

دوز معمول شروع جهت درمان ترومبوآمبولی وریدی 200 واحد به ازای هر کیلو گرم وزن بدن بیمار به صورت روزانه در ماه اول بعد از بروز ترومبوآمبولی است سپس به دوز 150 واحد به ازای هر کیلو گرم وزن بدن بیمار به صورت روزانه از ماه دوم تا ششم کاهش می یابد.در بیمارانی که به دلیل شیمی درمانی دچار کاهش پلاکت می شوند در صورتی که تعداد پلاکت کمتر از 50000 در هر میلی متر مکعب خون برسد مصرف فرگمین متوقف می گردد تا زمانی که این عدد به بیشتر از 50000 عدد برسد و در صورتی که تعداد پلاکت بین 50000 تا 100000 در هر میلی متر مکعب خون برسد ، دوز مصرفی فرگمین به میزان 17 تا 33 درصد دوز اولیه تجویز و بر اساس وزن بدن کاهش می یابد و در صورتی که تعداد پلاکت بیشتر از100000 در هر میلی متر مکعب خون باشد ، دوز مصرفی فرگمین به طور کامل و همانند رژیم اولیه ادامه می یابد.

درمان با فرگمین برای بیماران با وزن کمتر از 40 کیلوگرم توصیه نمی گردد.

بیشترین دوز روزانه دریافتی 18000 واحد است. دوره درمانی پیشنهادی 6 ماه می باشد. چنانچه از بیماری کلیوی شدید یا کاهش تعداد پلاکت (سلوهای تشکیل دهنده لخته) در اثر شیمی درمانی یا دیگر شرایط که منجر به بالا بردن خطر خونریزی می گردد، رنج می برید، پزشکتان دوز درمانیتان را بر اساس این شرایط تنظیم می نماید.

در برخی افراد که دچار کاهش پلاکت شده اند، پزشکتان ممکن است درمان شما با فرگمین را برای دوره کوتاهی قطع نماید.

این بخش از بروشور برایتان توضیح می دهد که چگونه باید خودتان فرگمین را بعد از اجازه پزشک، تزریق نمائید. این یک روند ساده است که هر فردی می تواند در منزل آن را انجام دهد.

فرگمین به صورت یک تزریق کوچک زیر پوست تجویز می گردد. باید فرگمین را با دوز و زمان تعیین شده توسط پزشک تزریق نمائید. مراحل زیر را همانگونه که در زیر توضیح داده شده است انجام دهید:

سرنگ آماده تزریق فرگمین را فراهم نمائید

دست ها را بشوئید و خشک نمائید.محل تزریق باید تمیز باشد.

اگر فرد دیگری برایتان تزریق می نماید میبایست از دستکش استفاده نماید.

مصرف فرگمین در کودکان و نوجوانان:

دوز تجویزی بر اساس سن و وزن کودک تنظیم می گردد. کودکان جوان تر نسبت به بزرگسالان دوز کمتری از فرگمین را بر اساس هر کیلوگرم از وزن بدنشان دریافت می نمایند. پزشک دوز مناسب شما را تنظیم می نماید. پزشک نمونه های خون شما را در طی دوره درمان با فرگمین تست می کنند.

در صورتی که بیشتر از دوز نیاز فرگمین تزریق نمودید باید:

در صورت مصرف بیش از مقدار توصیه شده دارو فورا با پزشک یا پرستار تماس بگیرید. پزشک در آغاز اقدامات لازم جهت کاهش خطر خونریزی را انجام می دهد.

اگر مصرف فرگمین را فراموش کردید:

در صورتی که فراموش کردید فرگمین را مصرف نمائید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. از مصرف دو برابر دارو جهت جبران دوز فراموش شده خودداری نمائید. در صورت داشتن هر گونه سوال در ارتباط با مصرف دارو از پزشک ، داروساز یا پرستار بپرسید.