تحقیقات جدید نشان می‌دهد که جوانانی که به طور مداوم سطوح بالایی از استرس را در دوران نوجوانی تجربه کرده‌اند، نسبت به همسالان خود که استرس کمتری را در همان سنین احساس کردند، بیشتر در معرض بروز مشکلات قلبی-متابولیکی، مانند چاقی و فشار خون بالا هستند.
این مطالعه که اخیرا در ژورنال انجمن قلب آمریکا منتشر شد، نیاز به اهمیت استراتژی‌های مدیریت استرس در اوایل زندگی افراد برای کاهش خطر ابتلا به بیماری‌هایی مثل بیماری‌های قلبی و دیابت نوع ۲ در آینده اشاره می‌کند.
دکتر “Fangqi Guo”، نویسنده این مطالعه، در یک بیانیه خبری گفت: «درک اثرات مهم استرسی که تجربه آن از دوران کودکی شروع می‌شوند برای پیشگیری، کاهش یا مدیریت سطح بالای ریسک فاکتورهای قلبی- متابولیک در جوانی اهمیت دارد.»
گوئو ادامه داد: « این یافته‌ها نشان می‌دهد که الگوهای استرس درک شده در طول زندگی فرد، تأثیر گسترده‌ای بر معیارهای قلبی-متابولیکی مانند توزیع چربی، سلامت عروق و چاقی دارند. او همچنین افزود: «این موضوع می‌تواند اهمیت مدیریت استرس را در اوایل نوجوانی به عنوان یک رفتار محافظت کننده از سلامتی برجسته کند.»
بیشتر بخوانید: درمان فشار خون بالا
ریسک فاکتورهای قلبی-متابولیک عبارتند از:
- چاقی
- پیش دیابت
- دیابت نوع ۲
- کلسترول بالا
- فشار خون بالا
آن‌ها اغلب با هم رخ می‌دهند و از علت‌های مهم بیماری های قلبی عروقی هستند.
بر اساس آمار انجمن قلب آمریکا، بیماری‌های قلبی-متابولیکی، از جمله بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت نوع ۲، پیشروترین بیماری‌های مزمن در سال ۲۰۲۰ بودند که تقریباً ۲۵ درصد از کل مرگ و میرها در ایالات متحده را تشکیل می‌دادند.
یک گزارش در ژورنال “American Heart Association” مربوط به سال ۲۰۱۷ نشان داد که ناملایمات دوران کودکی می‌تواند بر سلامت قلب و عروق در طول زندگی فرد تأثیر بگذارد.
در مطالعه دکتر گوئو، محققان داده‌های ۲۷۶ نفر را که در مطالعه سلامت کودکان کالیفرنیای جنوبی ثبت نام کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. شرکت‌کنندگان که برای شرکت در این بررسی توسط والدینشان ثبت نام شده بودند، از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۴ با میانگین سنی ۶ سال، اولین ارزیابی سلامت خود را انجام دادند. آن‌ها ارزیابی‌های “Follow-up” را طی سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ به عنوان نوجوانان و جوانان انجام دادند. شرکت‌کنندگان در طول ارزیابی نوجوانان به طور متوسط ۱۳ سال و زمانی که به عنوان بزرگسال ارزیابی شدند به طور متوسط ۲۴ سال داشتند.
در طول هر ارزیابی، شرکت‌کنندگان به پرسش‌هایی از یک مقیاس چهار ماده‌ای برای ادراک استرس که روشی پرکاربرد در مورد احساسات و افکار فرد طی یک ماه گذشته است، پاسخ دادند. استرس درک شده برای کم‌سن‌ترین شرکت‌کنندگان را والدینشان گزارش کردند.
سپس شرکت‌کنندگان بر اساس سطح استرس خود به چهار گروه طبقه‌بندی شدند:
- استرس دائما بالا
- کاهشی
- افزایشی
- استرس دائما پایین
برای ارزیابی سلامت قلبی-متابولیکس، محققان مجموعه‌ای از چکاپ‌های سلامتی از جمله فشار خون و وزن را انجام دادند. محققان به ضخامت شریان گردن نگاه کردند تا ببینند خون چقدر خوب جریان دارد.
پزشکان همچنین سطوح هموگلوبین A1C را که میانگین سطح گلوکز خون را طی چند ماه نشان می‌دهد، اندازه‌گیری کردند تا وضعیت دیابت را تعیین کنند. آن‌ها همچنین درصد چربی بدن را اندازه‌گیری کردند و اینکه آیا شرکت‌کنندگان چربی بدن زیادی در اطراف شکم داشتند یا خیر. چرا که این چربی با خطر بالای رخ دادن بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت نوع ۲ مرتبط است.
افرادی که از نوجوانی تا بزرگسالی سطوح بالاتری از استرس را گزارش کرده بودند، بیشتر در معرض فشار خون بالا، سطح بالای چربی بدن، چربی بیشتر در اطراف شکم، سلامت عروقی نامناسب و خطر چاقی بودند.
گوئو گفت: «اگرچه ما فرض می‌کردیم که الگوهای استرس درک شده در طول زندگی فرد باید با مقیاس‌های قلبی متابولیکی مرتبط باشد، اما انتظار چنین الگوهای ثابتی را در بین ریسک فاکتورهای مختلف نداشتیم.»
او پزشکان را تشویق کرد تا در حین ویزیت بیماران خود از مقیاس استرس ادراک شده استفاده کنند. به این ترتیب، کسانی که سطح استرس بالاتری دارند می‌توانند شناسایی شوند و زودتر تحت درمان قرار گیرند.
Reference: